13     «اللّه‏ُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ وَ عَلَى اللّه‏ِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤمِنُونَ»

ترجمه:
13. خداوند كه نيست خدايى غير او، و بر خداى متعال پس بايد توكل كنند
مؤمنين[1].
 
تفسير:
«اللّه‏ُ» اسم ذات، مستجمع جميع كمالات و منزّه از جميع عيوب است، و گفتند:
اسماى ذات سه است: اللّه‏، حق، هو. و «حق» اشاره به مقام واجب الوجودى است
و «هو» اشاره به مقام غيب الغيوبى است و بقيؤ اسماى الحسنى[2]، اسماى صفات و افعال[3]
اوست مثل عالم، قادر، حى و مثل خالق و رازق و رحيم و رحمن و امثال اين‏ها كه
مى‏فرمايد: «وَ للّه‏ِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها»[4].

«لا إِلهَ إِلاّ هُوَ» كلمؤ توحيد و اول كلمؤ اسلام و دين و گفتيم اين كلمه سه مفاد
دارد: مطابقى، التزامى، اقتضايى. مطابقى توحيد عبادتى است، التزامى ساير اقسام
توحيد، اقتضايى معتقد به جميع عقايد حقه.
«وَ عَلَى اللّه‏ِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤمِنُونَ» توكل از شئون توحيد افعالى است كه تمام امور
به يد قدرت اوست و تا مشيّت او تعلق نگيرد، هيچ امرى واقع نمى‏شود.
*    *    *

[1].  ترجمه ديگر: خداست كه جز او معبودى نيست، و مؤمنان بايد تنها بر خدا اعتماد كنند.
 
[2] .  اسماء اللّه‏ الحسنى و توضيح آن، در همين جلد: ص111 پاورقى 4 وص112 پاورقى (2)، ذيل تفسير آيه 24 سوره حشر گذشت.
 
[3] .  درباره اسماى ذات و صفات و افعال توضيحى در همين تفسير: ج1، ص207 ـ 208، ذيل تفسير آيه 1 سوره حمد گذشت.
 
[4].  و نام‏هاى نيكو به خدا اختصاص دارد، پس او را با آن‏ها بخوانيد. سوره اعراف: آيه 180.

نوشتن دیدگاه