17     «إِنْ تُقْرِضُوا اللّه‏َ قَرْضاً حَسَناً يُضاعِفْهُ لَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللّه‏ُ شَكُورٌ
          حَلِيمٌ»

ترجمه:
17. اگر شما اموال خود را به خدا بسپاريد، سپردن نيكويى، خداوند مضاعف
مى‏فرمايد او را براى شما و مى‏آمرزد شما را و خداوند شكور و قدردان و حليم و بردبار
است[1].
 
تفسير:
[معناى قرض دادن به خدا]
«إِنْ تُقْرِضُوا اللّه‏َ» نه اينكه العياذ [باللّه‏] خداوند احتياج به مال شما داشته باشد.
خودش اين مال را به شما تفضّلاً عطا فرموده و به نحو عاريه به دست شما سپرده
و مى‏گذاريد و مى‏رويد. چه بهتر به دست او بسپاريد كه بر شما نگاه دارد، و به دست او
سپردن به اين است كه به صدقات واجبه و مستحبه و مصاريف خيريه و فى سبيل اللّه‏
مصرف نمايد كه مى‏فرمايد: «أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللّه‏َ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَأْخُذُ
الصَّدَقاتِ»[2] و مى‏فرمايد: «مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِى سَبِيلِ اللّه‏ِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ
سَنابِلَ فِى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللّه‏ُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللّه‏ُ واسِعٌ عَلِيمٌ»[3] و غير اين‏ها از
آيات و اخبارى كه در مثوبات و فضل هر يكى وارد شده.
«قَرْضاً حَسَناً» به داعى قربت و خلوص و بدون ريا و منت و مقاصد فاسده.
«يُضاعِفْهُ لَكُمْ» آن هم به اضعاف مضاعفه. هم در دنيا بركات بسيار دارد و هم در
آخرت مثوبات و درجات زيادى دارد. «وَ يَغْفِرْ لَكُمْ»باعث مغفرت گناهان شما
مى‏شود. «وَ اللّه‏ُ شَكُورٌ حَلِيمٌ»اما «شكور» بودن خدا يعنى قدردان و احترام كننده
و تلطّف و عنايت كننده است، چنانچه مى‏فرمايد: «لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ
إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ»[4] و مى‏فرمايد: «وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللّه‏َ شاكِرٌ عَلِيمٌ»[5] و بسيارى از
آيات ديگر. و اما «حليم» نسبت به اهل ايمان در ترك مؤخذه بر سيئات آن‏ها و اما
نسبت به اهل آتش، غضب او شديد است: «إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ»[6].
*    *    *
 

[1].  ترجمه ديگر: اگر خدا را وامى نيكو دهيد، آن را براى شما دو چندان مى‏گرداند و بر شما
مى‏بخشايد، و خداست كه سپاس‏پذير بردبار است.
 
[2].  آيا ندانسته‏اند كه تنها خداست كه از بندگانش توبه را مى‏پذيرد و صدقات را مى‏گيرد. سوره توبه: آيؤ 104.
 
[3].  مَثَلِ صدقاتِ كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‏كنند همانند دانه‏اى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه‏اى صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر كس كه بخواهد آن را چند برابر مى‏كند، و خداوند گشايشگر داناست. سوره بقره: آيؤ 261.
 
[4].  تا پاداششان را تمام بديشان عطا كند و از فزون بخشىِ خود در حقّ آنان بيفزايد كه او آمرزنده حق شناس است. سوره فاطر: آيؤ 30.
 
[5].  و هر كه افزون بر فريضه، كار نيكى كند، خدا حق شناس و داناست. سوره بقره: آيؤ 158.
 
[6].  آرى، عقاب پروردگارت سخت سنگين است. سوره بروج: آيؤ 12.

نوشتن دیدگاه