26     «فَلَمّا رَأَوْها قالُوا إِنّا لَضَالُّونَ»

ترجمه:
26. پس چون ديدند آن باغستان را گفتند: محققاً ما هرآينه گمشدگانيم[1].
 
تفسير:
بعضى گفتند: مراد از ضالّون يعنى راه را گم كرده‏ايم و اينجا باغستان ما نيست، زيرا
هيچ آثارى در او نيست[2]، بعضى گفتند: مراد ضلالت در دين است كه چون قصد منع
حقوق فقرا داشتيم، خداوند به كلى از دست ما گرفت و نابود كرد[3].
    «بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ»
 
ترجمه[4] و توضيح:
بلكه همين است باغستان ما، راه را گم نكرده‏ايم، بلكه محروم و ممنوع شده‏ايم از
آن و مورد غضب الهى واقع شده‏ايم، چون منع فقرا را كرده‏ايم.
*    *    *

[1].  ترجمه ديگر: و چون باغ را ديدند، گفتند: قطعاً ما راه گم كرده‏ايم.
 
[2].  ر.ك: تفسير القرآن«صنعانى»: ج3، ص309؛ تفسير ابن ابى حاتم: ج10، ص3366 و تفسير سمرقندى: ج3، ص461.
 
[3].  ر.ك: تفسير التبيان: ج10، ص82 و مجمع البيان: ج10، ص506.
 
[4].  نه، بلكه ما محروميم.

نوشتن دیدگاه