آيه (23)      

ƒإِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَيْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلاً
 
ترجمه :
23. به درستى كه ما خودمان نازل كرديم براى تو قرآن را نازل كردنى[1] .
 
 
تفسير :
]مراتب نزول قرآن[
مراتب نزول قرآن را ما مكرر بيان كرده‌ايم، به خصوص در مقدمه مجلد اول[2]  كه
بَدو نزولش و ختم نزولش بر پيغمبر 9 بوده. بَدو نزولش در همان عالم نورانيت كه نور مقدس پيغمبر 9 كه اولين مخلوق الهى بود، خلق فرمود و اين نور را در دوازده حجاب سير داد و در هر حجابى ذكرى داشت. در حجاب اول دوازده هزار سال تا حجاب دوازدهم هزار سال. و يكى از حُجُب حجاب نبوت بود كه حضرت نبى بود و تمام قرآن و احكام و علوم به او افاضه شده بود[3] . پس از آن به توسط قلم در لوح
محفوظ شده كه مى‌فرمايد: (بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ * فِى لَوْحٍ مَحْفُوظٍ)[4] . سپس در ماه
مبارك رمضان در ليلة القدر، ليله مباركه، نازل شد در آسمان اول كه مى‌فرمايد: (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِى أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ)[5]  و مى‌فرمايد: (حم * وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ * إِنّا أَنْزَلْناهُ فِى

لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ)[6]  و مى‌فرمايد: (إِنّا أَنْزَلْناهُ فِى لَيْلَةِ الْقَدْرِ)[7] ، پس از آن بر قلب مطهر  
 
حضرت رسالت 9 به توسط جبرئيل روح الامين كه مى‌فرمايد: (فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللهِ)[8]  و مى‌فرمايد: (وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ * نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الاَْمِينُ * عَلى قَلْبِکَ
لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ)[9] . و از اين آيه استفاده مى‌شود كه آن مرتبه اولى نبوت بوده كه  
فرمود: «كُنْتُ نَبيّاً وآدَمُ بَيْنَ الْمَاءِ وَالطِينِ»[10] .
 
و اين مرتبه اخيره مقام رسالت است كه مأمور به انذار شده: (إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَيْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلاً) اولاً و آخراً.
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: در حقيقت، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم.
[2] .  ر.ك: همين تفسير: ج1، گفتار نهم، ص165 - 169.
[3] .  ر.ك: معانى الأخبار: ص307 و بحار الأنوار: ج15، ص4، ح4.
[4] .  آرى، آن قرآنى ارجمند است، كه در لوحى محفوظ است. سوره بروج: آيات 21 - 22.
[5] .  ماه رمضان همان ماه است كه در آن، قرآن فرو فرستاده شده است. سوره بقره: آيه 185.
[6] .  حاء، ميم. سوگند به كتاب روشنگر، كه ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم، زيرا كه ماهشداردهنده بوديم. سوره دخان: آيات 1 - 3.
[7] .  ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم. سوره قدر: آيه 1.
[8] .  چرا كه او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل كرده است. سوره بقره: آيه 97.
[9] .  و راستى كه اين قرآن وحى پروردگار جهانيان است. روح الامين آن را بر دلت نازل كرد تا ازجمله هشداردهندگان باشى. سوره شعراء: آيات 192 - 194.
[10] .  من نبى بودم وآدم(هنوز) بين آب وگل بود(آفريده نشده بود). مناقب آل ابى طالب: ج1، ص266؛عوالى اللالى: ج4، ص121، ح200 وبحارالأنوار: ج16، ص402، ضمن ح1.

نوشتن دیدگاه