إِنَّها عَلَيْهِمْ مُوْصَدَةٌ

ترجمه :
8. محققاً آن نار موقده بر آن‌ها افروخته شده[1] .

[1] .  سوره مباركه فيل يكصد و پنجمين سوره قرآن مجيد در ترتيب فعلى مصحف شريف است و به ترتيب نزول، نوزدهمين سوره‌اى است كه در مكه مكرّمه بعد از سوره كافرون و قبل از سوره فلق برپيامبر اكرم  9 نازل شده. اين سوره داراى 5 آيه و 20 كلمه و 96 حرف، و از نظر حجم، جزءقِصارِ الْمُفصلات است. علت نامگذارى اين سوره به فيل، واقع شدن اين كلمه در آيه اول آن است.نام ديگر آن «الم تر كيف» است. اين سوره به داستان اصحاب فيل اشاره مى‌كند، كه از ديار خود بهقصد تخريب كعبه معظمه حركت كردند، و خداى تعالى با فرستادن مرغان اَبابيل آنان را هلاك كردو به صورت گوشت جويده در آورد. اين قصه از آيات و معجزات بزرگ الهى است كه كسىنمى‌تواند آن را انكار كند؛ زيرا تاريخ نويسان آن را مسلّم دانسته، و شعراى دوران جاهليت دراشعار خود از آن ياد كرده‌اند. سوره فيل يادآور آن داستان عجيب است كه بسيارى از مردم مكه آنرا به خاطر داشتند، زيرا در گذشته نزديكى واقع شده بود. يادآورى اين داستان هشدارى است بهكفار مغرور و لجوج كه بدانند در برابر خدا كمترين قدرتى ندارند. خداوندى كه لشكر عظيم فيل رابا آن پرندگان كوچك، و آن سنگريزه‌هاى نيم بند(حجارة من سجيل) در هم كوبيد، قدرت دارد كهاين مستكبران لجوج را نيز مجازات كند. نه قدرت آن‌ها عظيم‌تر از قدرت «ابرهه» بود و نه لشكر وافراد آن‌ها به آن حد مى‌رسيد.در حديثى از امام على بن الحسين 8 درباره شأن نزول سوره فيل مى‌خوانيم: «ابوطالبهمواره با شمشيرش از پيغمبر اكرم 9 دفاع مى‌كرد؛ تا آنجا كه مى‌فرمايد: روزى ابوطالب عرضكرد: فرزند برادر، آيا تو مبعوث به همه مردم شده‌اى يا فقط بر قوم خودت؟ پيغمبر فرمود: نه،مبعوث به جميع انسان‌ها شده‌ام، از سفيد و سياه، عرب و عجم. سوگند به كسى كه جانم در دست اوستكه من همه انسان‌هاى سفيدپوست و سياه‌پوست را به اين آيين دعوت مى‌كنم، و تمام كسانى را كه بر قلهكوه‌ها و درياها هستند نيز به اين آيين فرا مى‌خوانم، و من تمام فارس و روم را به اسلام دعوت مى‌كنم.هنگامى كه اين سخن به گوش قريش رسيد، تعجب كردند و گفتند: آيا گوش به سخنان فرزندبرادرت نمى‌دهى كه چه مى‌گويد؟ به خدا سوگند اگر مردم فارس و روم اين سخنان را بشنوند، ما رااز سرزمينمان مى‌ربايند و سنگ‌هاى خانه كعبه را قطعه قطعه و جدا مى‌كنند! اينجا بود كه خداوندآيه شريفه (وَقالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدى مَعَکَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنا أَ وَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَماً آمِناً يُجْبى إِلَيْهِثَمَراتُ كُلِّ شَىْءٍ)؛ «آن‌ها گفتند: اگر با تو از نور هدايت پيروى كنيم ما را از سرزمين‌مان مى‌ربايند!آيا ما آن‌ها را در حرم امنى كه ثمرات هر چيز را به سوى آن مى‌آورند جاى نداديم؟» (قصص57:).و درباره اين سخن آن‌ها كه خانه كعبه را متلاشى مى‌كنند، سوره فيل را نازل كرد و به آن‌ها گوشزد نمود كه هيچ كس قادر بر چنين كارى نيست.

نوشتن دیدگاه