خانواده

 استمنا يعنى انسان با خودكارى كند كه از او منى بيرون بيايد، كه به اصطلاح فارسى به آن ((جلق )) گفته مى شود، از نظر اسلام اين كار حرام است ؛ و اگر كسى روزه باشد روزه اش باطل مى شود، شخصى از حضرت صادق (ع ) از اين عمل نامشروع سئوال كرد. حضرت فرمود: هنگامى است بزرگ و كسى كه مرتكب اين كار زشت مى شود همانند كسى است كه با خود ازدواج كند، و اگر من بدانم كسى با خود اين عمل را انجام مى دهد با او غذا نخواهم خورد، آن شخص سپس به آن حضرت گفت آيا از قرآن مجيد دليلى بر حمت اين كار وارد شده ، حضرت اين آيه را قرائت فرمودند.(55)
فمن ابتغى وراء ذالك فاولئك هم العادون (56)
يعنى ارضاء غرائز جنسى از هر طريقى كه باشد، جز ازدواج مشروع ، حرام و انجام دهند آن جزء تجاوز كاران محسوب مى شود))
زيانهاى استمنا
متاءسفانه بعضى از جوانان ما، دچار اين نوع انحراف جنسى هستند، ممكن است بعضى متوجه حرام بودن آن نباشند و يا از زيانهاى همه جانبه آن بى خبر باشند ولى براى هوشيارى اين گروه و نيز براى دانستن اهميت دستورهاى اسلامى از نظر پزشكى ، نظريه بعضى از دانشمندان را در اينجا نقل مى كنيم .
((مشاهدات دكتر ((هوچين سون )) ثابت مى كند عموم ناراحتيهاى مربوط به دستگاه تناسل ، از آثار استمنا است ، و نيز ناراحتيهاى شبكيه چشم ؛ و مشيميه از آن سرچشمه مى گيرد. نويسنده مزبور اضافه مى كند، نخستين نتيجه عادت به اين كار شنيع ، اين است ؛ كه قوت و شفافيت چشمها زائل مى گردد، صورت ، رنگ اصلى خود را از دست مى دهد و پژمرده مى شود، در نگاه هاى مبتلايان به اين كار، هوش و ذكاوت اولى ديده نشده ، حالت گرفتگى در سيماى آنها ظاهر مى گردد، چشمهاى آنها با حلقه هاى كبود رنگى احاطه مى شود؛ بعد از آن سستى و تنبلى در اعضاى مختلف مشاهده مى گردد. نقصان حافظه ، خرابى اشتها، مشكل شدن هضم ، تنگى نفس ، تغيير اخلاق و مزاج بطور غير قابل توضيح ، حسادت و غم و كدورت ، ماليخوليا، و فكر گوشه گيرى از نتايج شوم ابتلاى به اين انحراف جنسى است ، از اثرات و نشانه هاى اين عمل نيز كم خونى و ضايع شدن قواى جسمى و روحى ، دوران سر؛ صداى گوشها، كمر درد، سختى تنفس ، كم شدن حافظه ، لاغرى و ضعف و سستى است . و اين كار در اثر رابطه نزديكى كه با حواس پنجگانه دارد، مخصوصا در چشم و گوش اثر مى گذارد))(57)
يكى از مشكلات بزرگى كه مبتلايان به اين عمل با آن مواجه مى شوند، اعتياد به اين كار بد است . اعتياد شديد و مرگبارى كه افراد را به دنبال خود مى كشاند، و به اين آسانى دست بردار نيست ، و به يقين مى توان گفت ، كه اعتياد به اين كار ناپسند، از معتاد بودن به مواد مخدر شديدتر است .
ج - ميكروبها
ميكروب ها موجودات ريزه ذره بينى اند كه با چشم عادى ديده نمى شوند، همه ميكروبها مضر نيستند؛ بلكه بعضى از آنها در زندگى انسانها كاملا لازم و موثرند.
ميكروبها را بدون ميكروسكپ ، و وسائل آزمايشى نمى توان ديد، كشف اين موجودات ريز، از زمان ((پاستور)) به بعد شروع شد.
در اسلام ، قرنها قبل از تولد ((پاستور)) و پيدايش ((ميكرسكوپ )) از اين موجودات ريزه ذره بينى خبر داده شده است .
((فتح ابن يزيد جر جانى )) كه از دوستان امام رضا(ع ) بوده ، از آن حضرت سئوال كرده است :
مقصود از اين كه خدا سميع و بصير است چيست ؟
امام (ع ) فرمود براى اين است كه خداوند از موجودات دقيق باخبر است ، آيا آثار قدرت او را در گياهان ، و حيوانات ريز مانند پشه و كوچكتر از پشه ، آن حيواناتى كه چشم ما هيچ گاه آنها را نمى بيند، مشاهده نمى كنيد حيواناتى كه به واسطه كوچكى ، نر و ماده ، بچه و بزرگ و نوزاد آنها از هم تميز داده نمى شوند.
اين حيوانات در امواج درياها، و در ميان پوستهاى درختان ، و در بيابانها و دشتها زندگى مى كنند، و در اثر كوچكى نه با چشم ديده مى شوند و نه با دست لمس مى گردند.(58)
وبا
وبا بيمارى مسرى و خطرناكى است ، كه ميكروب آن در سال 1883 شناخته شد. اين ميكروب مدت زيادى در آب رودخانه زندگى مى كند، سرايت غير مستقيم آن تقريبا در آب آلوده است . گاهى بطور ناگهانى بروز مى كند. و در ظرف چند ساعت جمعى را هلاك مى نمايد، و به اين سبب وباى صاعقه ناميده مى شود، عوارض آن قى و اسهال شديد، سنگينى در قلب و معده پيدا شدن دانه هاى سفيد شبيه برنج خيس خورده در مدفوع مريض ، كبود شدن لبها و گونه ها، انقطاع بول ، احساس برودت شديد و عطش مفرط، كند شدن نبض ، فرو رفتگى صدا و خشكيدگى پوست بدن به طورى كه اگر آن را با دست بكشند و فشار بدهند تقريبا به همان حالت باقى مى ماند، زيرا حالت ارتجاعى خود را در اثر كم شدن مايعات بدن از دست مى دهد ميكروب شناسان با زحمات فوق العاده دريافتند كه ميكروب وبا در ميان آب زندگى مى كند. ولى پيشوايان اسلام اين مطلب را با صراحت تمام بيان فرمودند.
امام چهارم (ع ) در كتاب صحيفه سجاديه ، در ضمن نفرين به دشمنان اسلام مى فرمايد:
و امزج مياههم بالوباء
خدايا، آبهاى آشاميدنى آنها را به ميكروب و با ممزوج كن على (ع ) در كتاب نهج البلاغه فرمودند:
وجد حوابينى و بينهم شربا و بيا(59)
ميان من و خودشان ، آب وبا دار را آميختند و در هم نمودند.
جذام
جذام بيمارى واگيرى است ، كه در آسيا و آفريقا و بعضى نقاط اروپا و آمريكا شيوع دارد و بر دو قسم است ، يك قسم آن داراى عوارضى از قبيل بر آمادگيهاى مسى رنگ در روى پوست بدن مى باشد كه به تدريج تغيير مى كند، و تبديل به زخم جراحت مى شود، قسم ديگر آن عبارتست از لكه هاى سفيد شبيه برص و بى حسى بعضى اعضاء بدن از قبيل بينى و دست و پا، كه گوشت آنها را فاسد مى كند؛ و از ميان مى برد، ((آكله وداء الاسد)) هم مى گويند، و در فارسى به آن ((خوره )) مى گويند.
ميكروب آن در سال 1873 كشف شد، از وقتى كه ميكروب خوره وارد بدن انسان مى شود تا بروز بيمارى يعنى دوره كمون آن به طور متوسط از يكسال تا 7 سال متغير است و به ندرت از دو ماه تا 30 سال ديده شده است .
راه سرايت جذام ، از مخاطهاى تنفسى يا پوست آزرده مى باشد، خوره و جذام نيز از بيماريهاى مسرى است . ميكروب جذام را امروزه با وسائل علمى مى بينند، ميكروب به شكل شير است ، و عجيب اين است كه پيامبر اسلام در ضمن جمله كوتاهى كه مسرى بودن اين بيمارى را بيان فرمودند با تشبيه لطيفى به انسانها آموختند كه از شخص جذامى فرار كنيد آن طورى كه از شير فرار مى كنيد.
فرمن المجذوم فراراك من الاسد(60)
در اين روايت دو نكته تذكر داده شده 1 - بيان شكل ميكروب خوره ، به وسيله تشبيه به شير 2 - بيان مسرى بودن اين بيمارى كه بايستى از شخصى جذامى دورى كرد البته منظور از فرار اين نيست كه جذاميان را به حال خودشان واگذارند، كسى به عيادت آنها نرود تا در كنج انزوا و تنهايى بميرند، بلكه منظور از كلمه ((فرار)) معاشرت و نزديك نشدن با شخصى جذامى است . و دليل اين مطلب سخن ديگرى است از پيامبر اسلام (ص )
كره ان يكلم الرجل مجذوما الا ان يكون بينه و بينه قدر ذراع (61)
خداوند كراهت دارد از اينكه شخصى با جذامى سخن بگويد، مگر اينكه بين شخص سالم و مريض حداقل به اندازه يك ذارع فاصله باشد.
راه ديگر براى معاشرت با جذامى اينست كه شخص ، خود را واكسينه كرده باشد كه در اين صورت مصونيت يافته و اگر به خدمت آنها بپردازد كار خوبى انجام داده است .
دستور ضد عفونى در اسلام
با توجه به اينكه ميكروبها با سرعت فوق العاده اى ، محيطهاى مجاور و افراد و آلوده مى سازند؛ اسلام براى مبارزه با انتشار و سرايت آنها، دستور ضد عفونى كردن مكانهاى پوشيده و سقف دار، مانند اطاقها و امثال آن را داده است ، كه مى توان بخور با ((حرمل )) را يكى از آن دستورها دانست .
امام ششم (ع ) فرمودند:
((ان الشيطان لعنه الله ليتنك سبعين دارا، دون الدار التى هو فيها، و هو شفاء من سبعين داء اهونه الجذام ، فلا تغفلوا عنه ))(62)
در خانه اى كه ((حرمل )) به طور بخور استعمال شود تا هفتاد خانه ، اطراف آن ميكروبها دور مى شوند و بخور دانه ((حرمل )) شفاء از امراض ‍ بسيارى است ، كه كوچكترين آنها ميكروب جذام است از فوائد سر شار ((حرمل )) غافل نشويد. ((حرمل نام درختى است مانند كنجد كه از بخور دانه هاى آن استفاده مى كنند.))(63)
بعضى از ميكروبها مانند آنفلوآنزا با سرعت زيادى منتشر ميشوند حتى ممكن است در عرض يك ساعت در خانه هاى زيادى انتشار يابد. لذا در اين روايت گفته شده تا هفتاد خانه از ميكروب در امانند.
پاورقی:
55-  سفينة البحار، جمع ص 179
56-  سوره مومنون آيه 7
57-  مشكلات جنسى ص 163
58-  اصول كافى ج 1 ص 118
59-  نهج البلاغه فيض ج اول ص 509
60-  سفينة البحار - جذم ص 147
61-  سفينة البحار - جذم ص 147
62-  سفينة ، حرمل ص 245
63-  مخزن الادويه ((حرمل ))

نوشتن دیدگاه