هفتمين مقامى كه از آيه استفاده مى شود، اصلاح و ساماندهى امور است. خداوند متعال از زبان موسى عليه السلام مى فرمايد كه به خداوند عرضه داشت:
(وَقالَ مُوسى لاَِخيهِ هارُونَ اخْلُفْني في قَوْمي وَأَصْلِحْ).1
و موسى به برادرش هارون گفت: در قوم من جانشين من باش و امور آنان را اصلاح كن.
هم چنان كه هارون مصلح اُمّت موسى عليه السلام بود و به جاى او امور اُمّتش را اصلاح و ساماندهى مى كرد، در اين امّت نيز اين مقام و منزلت به على بن ابى طالب عليه السلام واگذار شده است. اوست كه بايد امور امّت پيامبر را اصلاح و ساماندهى كند و جلوى فتنه ها را بگيرد و مردم را از كژى ها و انحرافات حفظ نمايد.
پرواضح است كسى كه به طور مطلق و در همه امور مصلح باشد، به طور حتم بايد خود در هر حالى صالح باشد; هم چنين كسى كه در همه شئون مصلح است، بايد از صلاح و فساد هر چيز آگاه باشد تا مبادا به اسم اصلاح، فساد را ترويج نمايد.
از اين رو، اين مقام و منزلت امير مؤمنان على عليه السلام، عصمت و علم لدنّى آن حضرت را در پى دارد.

1 . سوره اعراف: آيه 142. 

نوشتن دیدگاه