پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: چون شب معراج به آسمانهای هفت گانه برده شدم، حضرت جبرائیل دستم را گرفت و مرا داخل بهشت کرد و بر فرشی از فرشهای بهشت نشانید و یک گلابی برایم آورد.
[59]پس موقعی که آن گلابی را نصف کردم، حوریه ای از آن خارج شد و بین دو دست من ایستاد و گفت:« السلام علیک یا محمد؛ السلام علیک یا احمد؛ السلام علیک یا رسول الله».
من هم جواب او را دادم و گفتم: تو کیستی؟ گفت: من راضیه مرضیه هستم؛ خداوند متعال مرا از سه نوع چیز خلق کرده است: قسمت بالای مرا از کافور، وسط مرا از عنبر و پایین مرا از مشک آفرید و مرا با آب حیات عجین کرد. آنگاه خداوند متعال به من فرمود:«کونی فکنت لأخیک و وصیک علی بن أبی طالب(ع)»؛ تو را برای برادر و جانشین پیامبر(ص)، علی بن ابی طالب(ع) خلق کردم.(50)
متن روایت:
قال : لما أسری بی ربی إلی سبع سماواته، أخذ جبرئیل بیدی و أدخلنی الجنة و أجلسنی علی درنوک من درانیک الجنة و ناولنی سفرجلة فانفلقت نصفین و خرجت حوراء منها. فقامت بین یدی و قالت: «السلام علیک یا محمّد السلام علیک یا أحمد السلام علیک یا رسول الله». فقلت: و علیک السلام، من أنت؟ فقالت: أنا الراضیة المرضیة، خلقنی الجبار من ثلاثة أنواع: أعلای من الکافور و وسطی من العنبر و أسفلی من المسک و عجنت بماء الحیوان. قال لی ربی: کونی فکنت لأخیک و وصیک علی بن أبی طالب(ع).
[60]سند روایت:
شیخ صدوق به چند استناد، این روایت را در کتب خود نقل می کند، که دو طریق آن عبارتند از:
«الشیخ الصدوق رحمه الله قال حدثنی أبو عبدالله الحسین بن محمد الاشنانی الرازی العدل ببلخ قال حدثنا علی بن محمد بن مهرویه القزوینی عن داود بن سلیمان الفراء عن علی بن موسی الرضا(ع) قال حدثنی أبی موسی بن جعفر(ع) قال حدثنی أبی جعفر بن محمد(ع) قال حدثنی أبی محمد بن علی(ع) قال حدثنی أبی علی بن الحسین(ع) قال حدثنی أبی الحسین بن علی(ع) قال حدثنی أبی علی بن أبی طالب(ع) عن رسول الله(ص)؛ (کتاب عیون أخبار الرضا(ع)).
و در کتاب «الأمالی» به اسناد از: «حدثنا أحمد بن محمد بن حمدان المکتب، قال: حدثنا أبو عبدالله محمد بن عبدالرحمن الصفار، قال: حدثنا محمد بن عیسی الدامغانی، قال: حدثنا یحیی بن المغیرة، قال: حدثنا جریر، عن الاعمش، عن عطیة، عن أبی سعید الخدری، قال قال رسول الله(ص)».
از این دو طریق، طریق اول شیخ از اعتبار والایی برخوردار می باشد، لذا روایت با توجه به جهت قوّت زیاد آن (سند، دلالت و نقل کتب معتبر) قابل قبول می باشد.
50. تفسیر قمی، ج 1، ص 21؛ عیون اخبار الرضا (ع)، ج 1، ص 29، ح 7؛ أمالی شیخ صدوق، ص 249، ح 274؛ مسند زید بن علی، ص 453؛ جامع الأخبار، ص 172؛ المناقب خوارزمی، ص 295، ح 288؛ شرح نهج البلاغه ابی الحدید، ج 9، ص 280؛ نفس الرحمان فی فضایل سلمان، ص 432؛ نفحات الأزهار، ج 10، ص 64؛ کشف الغطاء، ج 1، ص 8 و...

نوشتن دیدگاه