عن الحلبی، عن أبی عبدالله الامام جعفر الصادق (علیه السلام) فی حدیث طویل قال: قلت جعلت فداک: ما تقول فیمن ترک زیارته زیاره الامام الحسین (علیه السلام) وهو یقدر علی ذلک؟
قال: أقول انه قد عق رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و عقنا و استخف بأمر هوله. و من زاره کان الله له من وراء حوائجه، وکفی ما اهمه من امر دنیاه، و انه لیجلب الرزق علی العبد، ویخلف علیه ما انفق، و یغفر له ذنوب خمسین سنه و یرجع الی اهله و ما علیه وزر و لا خطیئه الا وقد محیت من صحیفته، فان هلک فی سفره نزلت الملائکة فغسلته و فتحت له ابواب الجنة ویدخل علیه روحها حتی ینشر، و ان سلم فتح له الباب الذی ینزل منه الرزق ویجعل له بکل درهم انفقه عشره آلاف درهم و ذخر ذلک له. فاذا حشر قبل له لک بکل درهم عشره آلاف درهم، و ان الله نظر لک و ذخرها لک عنده(1).
حلبی می گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم؛ درباره کسی که زیارت او امام حسین (علیه السلام) را در حالی که قادر به انجام آن است، ترک نماید چه می فرمایید؟
فرمود: می گویم، او از فرمان پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سرپیچی کرده است و ما را از آنچه می بایست نگه دارد سرپیچی نمود. هر کس او را زیارت نماید خداوند حوائج او را بر آورده می سازد، و امور دنیایی را بر او آسان می گردد و او در طلب روزی از دیگر بندگان پیش خواهد افتاد، و آنچه را که انفاق کرده به دست خواهد آورد و گناهان پنجاه سال او بخشیده می شود و هر بدی و گناهی بر او باشد از صفحه اعمالش پاک می گردد و هر گاه در سفر بمیرد فرشتگان او را غسل نمایند و درهای بهشت بر روح او گشوده می شود تا هنگامی که روز قیامت فرار رسد.
*******************************
1) کامل الزیارات لابن قولویه، ص 128، باب 46 ثواب ما للرجل فی نفقته الی زیاره الحسین (علیه السلام).

نوشتن دیدگاه