خداوند متعال بر ما مسلمانان منت نهاده و پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت (علیه السلام) ایشان را که به عنوان ثقل اصغر در کنار قرآن می باشند، برگزیده تا راهنمای ما باشند و راه بهتر زندگی کردن و به سعادت ابدی رسیدن را به ما بیاموزند. آنها را با اعمال، رفتار، گفتار و کردار خویش به ما آموختند که چگونه زندگی کنیم. اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) با الهام از وحی، هر آنچه که باعث سعادت انسان شده و انسان با به دست آوردن آنها به هدف خویش که همان رسیدن به قرب الهی است، نایل می شود، بیان فرمودند.
از جمله مسائلی که در کلمات گهربار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار (علیهم السلام) به آن زیاد سفارش و با بیان های مختلف اهمیت و نقش آن را در زندگی انسان ها گوشزد کردند، توکل است.
درباره توکل و اهمیت آن و نقش آن در سعادت انسان، روایات بیش از آن است که نویسنده بتواند به همۀ آنها اشراف داشته و بیان کند، لکن:
آب دریا را اگر نتوان کشید *** هم به قدر تشنگی باید چشید
بنابراین در این جا به روایاتی که به نظر می رسد از اهمیت بیشتری برخوردار هستند، پرداخته می شود.
