یوسف پیامبر - با آن مقام و عظمت که خدای متعال دربارۀ او می فرماید:
انه من عبادنا المخلصین(1).
او از بندگانش مخلص ما بود - هنگامی که احساس کرد یکی از آن دو نفری که در زندان با او به سر می بردند، آزاد خواهد شد، گفت وقتی از زندان رهایی یافتی نزد سلطان مصر مرا یاد کن(2).
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: بعد از آن که حضرت یوسف به غیر خدا توسل جست جبرئیل نزد یوسف آمد و گفت:
من جعلک احسن الناس؟ قال: ربی، قال: فمن حببک الی ابیک دون اخوانک؟ قال: ربی، قال: فمن ساق الیک السیاره؟ قال: ربی، قال: فمن صرف عنک الحجاره به قال: ربی، قال فمن انقذک من الجب؟ قال: ربی: قال: فمن صرف عنک کید النسوه؟ قال: ربی، قال: فان ربک یقول: ما دعاک الی تنزل حاجتک بمخلوق دونی، البث فی السجن بما قلت بضع سنین(3).
چه کسی تو را زیباترین مردم قرار داد؟ گفت: پروردگار من.
جبرئیل گفت: چه کسی کاروان را به سراغ تو فرستاد تا تو را از چاه نجات دهند؟
گفت: پروردگار من.
جبرئیل گفت: چه کسی سنگ را از تو دور کرد؟ گفت: پروردگار من.
جبرئیل گفت: چه کسی تو را از چاه نجات داد؟ گفت: پروردگار من.
جبرئیل گفت: چه کسی مکر و حیلۀ زنان مصر را از تو دور ساخت؟ گفت: پروردگار من.
جبرئیل گفت: پروردگارت می گوید: چه چیزی سبب شد که حاجتت را نزد مخلوق بردی و نزد من نیاوردی؟ به همین جهت باید چند سال در زندان بمانی.
قابل ذکر است که اگر خداوند دستور داد از وسایل و واسطه هایی استفاده کرده و به او تقرب جوییم در این صورت چنگ زدن به آن اسباب نه تنها ایرادی ندارد بلکه آن امر واجب و کشتی نجات الهی خواهد بود.
**************************************
1) یوسف /24.
2) یوسف 42/45.
3) مجمع البیان، ج 3، ص 235 و تفسیر قرطبی، ج 9، ص 196.

نوشتن دیدگاه