1 - سزاوار است که انسان در هنگام آشامیدن آب، امام حسین (علیه السلام) و اهل بیت او را یاد و قاتلان آن حضرت را لعنت کند.
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: هر کس این کار را انجام دهد، خداوند صدهزار حسنه برای او بنویسد و صدهزار گناه را از او پاک کند و صدهزار درجه برای او مقرر کند و چنان باشد که صد هزار بنده آزاد کرده باشد و حق تعالی در قیامت او را خوشحال و با اطمینان خاطر محشور گرداند.
2 - امام صادق (علیه السلام) فرمودند: گاهی می شود که انسان آب می نوشد و خداوند او را به وسیله همان آب خوردن به بهشت می برد؛ به این که آب بخورد و در حالی که هنوز سیر نشده و تشنه می باشد آب را از لب بردارد و حمد خدا بگوید. سپس آب را بیاشامد و در صورتی که هنوز سیر نشده از لب باز گیرد و دوباره حمد خدا بگوید و باز آب را بخورد. پس، حق تعالی به سبب این کار بهشت را بر او واجب می کند.
3 - مستحب است که پیش از نوشیدن آب بسم اللَّه بگوید و دمی بخورد و الحمدلله بگوید. پس، باز بسم اللَّه بگوید و بخورد و بعد از خوردن الحمدلله بگوید.
در روایت است که هر کس این عمل را انجام دهد، مادامی که آب در شکم اوست، تسبیح خدا می گوید و ثوابش برای او می باشد.
4 - سزاوار است که اگر انسان خواست در شب آب بیاشامد، سه مرتبه بگوید: علیک السلام من ماء زمزم و ماء الفرات.
5 - سزاوار است که بسیار آب نخورد.
6 - سزاوار است که آب را به سه نفس بخورد.
7 - مستحب است که در شب نشسته و در روز ایستاده آب بیاشامد.
8 - سزاوار است که با دهان به آب ندمد (فوت نکند).
9 - سزاوار است که آب را با دست راست بیاشامد.
10 - خوب است که آب را بمکد و کم کم بخورد و دهان را پر از آب نکند (1).
************************************
1) حلیةالمتقین، ص 65-63.
