ابومحمّد حسين بن سعيد بن حمّاد بن سعيد بن مهران اهوازى كوفى، محدّث و مفسّر شيعى و از اصحاب امامان رضا، جواد و هادى عليهمالسلام . از ولادت و وفات او آگاهى نداريم، اما چون از امام رضا عليهالسلام (شهادت: 203 ق) روايت دارد، طبعا بايد در آن هنگام از سن كافى (قريب 20 سال) برخوردار بوده باشد. بنابراين، مىتوان ولادت او را حدود سال 180 ه. دانست. همچنين وى اندكى پس از وفات حضرت هادى عليهالسلام (شهادت: 254 ق) حيات داشته است. بنابراين، وفات او را مىتوان حدود 257 ه. در نظر گرفت كه در قم اتفاق افتاده است. وى اصالتا اهل كوفه بود و دوران تحصيل او در همانجا سپرى شد، سپس همراه برادر بزرگترش، حسن، به اهواز آمد و پس از مدتى اقامت در آنجا، روانه قم شد و در منزل حسن بن ابان نزول كرد و در همانجا وفات نمود.
از زندگى و چگونگى تحصيل او اطلاعى نداريم، اما همينقدر روشن است كه وى در يك خانواده علمى و مذهبى تربيت يافته است؛ زيرا جدّ اعلاى او از مواليان امام سجّاد عليهالسلام بود. برادر او، حسن بن سعيد اهوازى، از راويان معتبر شيعه و كسى است كه على بن مهزيار و اسحاق بن ابراهيم حصينى را به محضر امام رضا عليهالسلام معرفى كرد. در بيشتر موارد، مشايخ روايى اين دو برادر، متحد است، اما در برخى موارد (مانند مواردى كه حسن از زرعة بن محمّد حضرمى و فضالة بن ايّوب روايت مىكند)، حسين از حسن روايت دارد و اين نشان مىدهد كه حسن از او بزرگتر بوده است. فرزند او احمد بن حسين بن سعيد ملقب به «دندان» از راويان پركار و صاحب كتاب الاحتجاج است. دايى او، جعفر بن يحيى بن سعد احول، از رجال امام جواد عليهالسلام مىباشد. همه اينها نشان مىدهند كه وى در يك محيط علمى و فرهنگى نشو و نما پيدا كرده است. بيشتر احاديث او به طور مستقيم از امامان عصر او نقل شدهاند، ولى گاهى به واسطه نضر بن سويد نيز روايت مىكند.
شاگردان روايى او احمد بن محمّد بن عيسى اشعرى، احمد بن محمّد بن خالد برقى، حسين بن حسن بن ابان، احمد بن محمّد بن حسين بن سكن قرشى بردعى و ابوالعباس احمد بن محمّد دينورى هستند.
به گفته نجاشى، كتابهايى كه اين دو برادر تأليف كردهاند، همگى قابل اعتماد و مورد عمل هستند. وى به كمك برادرش، حسن، با هم در تصنيف 30 كتاب مشاركت داشتهاند. برخى از آثار آنها كتاب الوضوء، صلاة، و ساير ابواب فقه، كتاب البشارات، كتاب الزهد، كتاب التقيّة، كتاب المناقب، كتاب المثالب، كتاب التفسير، كتاب المؤمن، كتاب الملاحم، كتاب المزار، كتاب الدعاء و الرّد على الغالية هستند.
مقاله ها
حسـيـن بـن سعيد اهوازى
- بازدید: 4279