دیدن رویش به راه آورده صد گمراه را

نیست از وی معجزی بهتر رسول اللّه را

نقش بند لم یزل پیوسته می نازد به او

می کند نقّاش عزّت نقش خاطرخواه را

از خس درگاه او بر وی ستون قدر زد

چون قضا ایستاده کرد این نیلگون خرگاه را

[491]

در مقام همّت او زهره آهنگی سرود

رنگ زر بخشید صوتش گوش مهر و ماه را

اسم دیگر جز علی در وی نخواهییافته

گر توانی خواند مُهر بای بسم اللّه را

غیر اگر از حیله بر ویکرد سبقت نیست عیب

جلوه پیشاپیش شیر نر بود روباه را

گر کنی تعداد اغیار از ادب نامش مبر

هیچ کس نشمرده در سلک گدایان شاه را

بخت کو کز چشمه توفیق یابم آبرو

سجدهگاه خویش سازم خاک آن درگاه را

من کجا و آرزوی سجده آن آستان

سجده هرگز کی توان کرد از زمین بر آسمان

ملاّطغرای مشهدی

منتخب الاشعار 1 / 564

نوشتن دیدگاه