چون حکومت ابوبکر پا برجا شد و اهالی مدینه به اختیار یا اجبار و تهدید و تطمیع با وی بیعت کردند ، عمر بن خطاب به ابوبکر گفت : آیا از این مرد متمرد علی بن ابی طالب بیعت نمی گیری ؟(467)
در آن روزها زبیر ، سلمان ، مقداد و تنی چند از بنی هاشم و اصحاب در خانه فاطمه ساعت ها نزد علی علیه السلام می ماندند.ابوبکر ، عمر را به سوی آن روانه ساخت و گفت : آنان را به بیعت فرا بخوان.اگر سرپیچی کردند همه را بکش.
نخست قنفذ(468)
و تنی چند دو بار به در خانه رفتند ولی بدون نتیجه باز گشتند. پس از این ، عمر و جمعی افزون تر به سوی خانه ایشان روان شدند ، در حالی که به دست عمر پاره ای آتش بود. (469)
وی بر در خانه فریاد زد : بیرون آیید و همگی با خلیفه رسول خدا بیعت کنید. در غیر این صورت ،به خدا سوگند ، خانه را با هر که در آن است آتش می زنم. (470)
عده ای به او گفتند : ای ابو حفص ! فاطمه در این خانه است. گفت : این کار را خواهم کرد اگر چه فاطمه در خانه باشد. (471)
چون فاطمه صدای او را شنید با ناله ای جانسوز فریاد زد : یا ابتا یا رسول الله ! ماذا لقینا بعدک من ابن الخطاب و ابن ابی قحافة ای پدر بزرگوار ! بنگر که بعد از تو چه چیزها از جانب پسر خطاب و پسر ابی قحافه به ما رسید ! (472)
آن حضرت از درون خانه عمر را مخاطب ساخته ،فرمود : ای عمر ! از ما چه می خواهی ؟!آیا آمده ای تا خانه مرا بسوزانی ؟ گفت : آری.آتش آورده ام که شما را بسوزانم ،یا آن که در بیعت ابوبکر در آیید.(473)
ای دختر رسول خدا ! به خدا قسم ،کسی از مردم نزد من محبوب تر از پدرت نبوده و اکنون کسی از مردم ، محبوب تر از شما نیست ،ولی به پروردگار سوگند ، این امر مانع نمی شود که اگر بار دیگر این گروه در این جا جمع شوند دستور دهم خانه را با آنان بسوزانند. (474)
آری ، چون این بیعت مهم ترین چیزی است که پدر تو آورده است...(475)
ماجرای ورد به خانه حضرت زهرا علیه السلام چنان سهمگین و دردناک بوده است که ابن ابی الحدید می نویسد : هر چند شیعه و بعضی از اهل حدیث رخداد آتش زدن درگاه خانه فاطمه علیه السلام را نقل کرده اند ، باور کردن آن ناممکن است. (476)
با این حال ، مسعودی می فزاید :
فهجموا علیه واحرقوا بابه و استخرجوه منه کرها و ضغطوا سیدة النساء بالباب حتی اسقطت محسنا. (477)
بر علی یورش آوردند و در خانه اش را سوزانیدند و آن حضرت را به اجبار از خانه بیرون کشیدند و سرور بانوان را در میان در و دیوار فشار دادند تا محسن خود را سقط کرد.
شمار انبوهی از نویسندگان سنی و شیعه می نویسند : بانو حضرت فاطمه زهرا علیه السلام ، جز حسن و حسین پسر دیگری نیز به نام محسن داشته است. (478)
مولف کتاب النقض می نویسد : این که گویند فرزند خطاب در را به شکم فاطمه زد و کودکی را در شکم وی گشت که رسول خدا صلی الله علیه و آله او را محسن نام نهاده بود،خبری است درست که کتاب های شیعه و سنی نگاشته شده است .اما این هم خبر مصطفی صلی الله علیه و آله است که :انما الاعمال باانیات .اگر غرض عمر آن باشد که علی بیرون آید و به خلافت ابوبکر بیعت کند و غرضش سقط کودک در شکم فاطمه نباشد .چه مانعی دارد؟زیرا ممکن است نداند که فاطمه در پشت در ایستاده است .دراین صورت آن را قتل خطا گویند .و اگر هم عمدا کرده باشد،او که معصوم نیست .(479)
در خور توجه است که آنچه ابوبکر در پایان عمر از خداد آن اظهار پشیمانی می کند . فقط دستور تهدید به آتش زدن خانه نیست .وی می گوید: ای کاش بهه خانه فاطمه هجوم نمی بردم و حرمت آن را نگاه می داشتم و مردان بیگانه را بدان داخل نمی نمودم ،هر چند برای جنگ با من آن را بسته بودند.(480)

467) الامامة و السیاسة ،ص 30.
468) وی غلام آزاد شده ابوبکر و پسر عموی عمر بن خطاب بود. بیت الاحزان ،ص 143.
469) انساب الاشراف ،ج 1 ،ص 404 ،تاریخ الامم الملوک ،ج 3 ، ص 198 ،ملل و نحل شهرستانی ، ص 83 ، الامامة و السیاسة ،ج 1 ، ص 13 ، العقد الفرید ، ج 2 ، ص 250 و تاریخ ابی الفداء ،ج 1 ،ص 156 ،اعلام النساء ،ج 3 ،ص 1207 ،امام علی بن ابی طالب ،ج 4 ،ص 373 ،شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید ، ج 1 ،ص 130 و 134 و ج 2 ، ص 19 و ج 3 ،ص 197 ،کنزالعمال ،ج 3 ، ص 140. برخی از این منابع می نویسند : او نخست آنها را به خروج از خانه دعوت کرد و چون بیرون نیامدند آنها را به آتش زدن خانه تهدید کرد.
470) العقد الفرید ،ج 4 ،ص 88 ت الریاض النضرة ،ج 1 ،ص 167 ،شرح نهج البلاغه ،ابن ابی الحدید ، ج 2 ،ص 56 و ج 6 ، ص 48 ،الامامة و السیاسة ،ج 1 ،ص 13 ،اعلام النساء ، ج 3 ، ص 12 ، تاریخ ابی الفداء ، ج 1 ،ص 151 ،تاریخ الامم و الملوک ،ج 2 ، ص 444 ، امام علی بن ابی طالب ،ص 326 ، اثبات الوصیة ، ص 122 ،مروج الذهب ، ج 1 ، ص 146 ، تاریخ یعقوبی ،ج 1 ، ص 527 ، تاریخ خلفاء ،ج 1 ، ص 12. در برخی از این منابع چنین آمده است که عمر گفت : خانه را بر اهلش آتش می زنم.
471) الامامة و السیاسة ،ص 12 ، العقد الفرید ، ج 4 ، ص 259 و 260 ، شرح نهج البلاغة ،ابن ابی الحدید ، ج 1 ، ص 134 و ج 2 ، ص 19 ،تاریخ الامم و الملوک ،ج 3 ،ص 202 ، انساب الاشراف ،ج 1 ، ص 586 ،تحقیق حسین راضی ، ص 261 به نقل بررسی نظریه عدالت صحابه ، ص 144 ، نیز ، ر.ک : اعلام النساء ، ج 4 ، ص 114 ،مصر.
472) الامامة و السیاسة ،ج 1 ، ص 13 ،شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید ، ج 2 ، ص 60.
473) برخی نوشته اند در آن حال ، فاطمه علیه السلام نزد آنان رفت و گفت : عمر سوگند یاد کرده که اگر دوباره در اینجا جمع شوید خانه را با شما بسوزاند. به خدا قسم ، او به سوگندش عمل می کند. پس اینجا را ترک کنید.
آنها خانه را ترک کردند و دیگر بر نگشتند تا این که با ابوبکر بیعت کردند.المصنف ،ج 8 ، ص 572.
474) کنز العمال ،ج 5 ،ص 651 ، ح 14138 به نقل بر خانه حضرت فاطمه علیه السلام چه گذشت ،ص 27.
475) انساب الاشراف ، ج 1 ،ص 586 ،خصر به نقل بر خانه حضرت فاطمه علیه السلام چه گذشت ، ص 20 .
476) شرح نهج البلاغه ،ج 2 ، ص 21. وی می نویسد : استادم ابوجعفر نقیب ،می گفت : اگر رسول اکرم (ص) زنده بود خون کسی را که فاطمه را ترساند تا فرزندش هلاک شود ، هدر می دانست. همان ،ج 14 ، ص 193.
477) اثبات الوصیة ، ص 122.
478) تاریخ الامم و الملوک ، ترجمه ، ج 5 ، ص 153 ،المستدرک علی الصحیحین ،ج 3 ، ص 165 ،مسند احمد ، ج 1 ، ص 98 ،سنن بیهقی ، ج 6 ،ص 166 و ج 7 ،ص 63 ، کنز العمال ،ج 12 ،ص 117 و ج 13 ، ص 66 ،کفایة الطالب ،ص 352 ، الصواعق المحرقة ،ص 115 ، نور الابصار ، ص 114 ،الکامل فی التاریخ ، ج 3 ،ص 397 ،الخصاص ، ص 634 ،جمهرة الانساب العرب ،ص 16 ،تاریخ یعقوبی ،ج 2 ، ص 213 ، مناقب ابن شهر آشوب ، ج 3 ،ص 133 ، انساب الاشراف ، ج 2 ، ص 189 ، الاصابة ، ج 3 ، ص 471 ، لسان المیزان ، ج 1 ، ص 268 ، میزان اعتدال ،ج 1 ، ص 139 ،اسدالغابة ، ج 4 ، ص 308 ، تاریخ الخمیس ،ج 1 ، ص 418 ،به نقل از بر خانه حضرت فاطمه علیه السلام چه گذشت ،ص 61 ، ارشاد مفید ، ص 355 ، کشف الغمة ، ج 1 ، ص 589 ، الملل و النحل ، ج 1 ، ص 77 به نقل زندگی حضرت فاطمه علیه السلام ، جعفر شهیدی ، ص 243.
479) النقض ،ص 317.
480) تاریخ الامم و الملوک ،ج 2،ص 353،و ج 4 ترجمه ،ص 2140 لیدن هلند ،الاموال ،ص 193،شرح نهج البلاغه ،ابن ابی الحدید،ج 6،ص 51،الامامة و السیاسة ،ج 1،ص 18،مصر ،تاریخ یعقوبی ،ج 2،ص 137،العقد الفرید ،ج 4،ص 268،مروج الذهب ،ج 2،ص 301،المغنی ،قاضی عبدالجبار معتزلی ،ج 2،ص 340،میزان الاعتدال ،ج 3،ص 109،تاریخ الاسلام ،ذهبی ،ج 3،ص 118،لسان المیزان ،ج 4،ص 189،حیدرآباد هند،کنز المعال ،ج 5،ص 632،ح 14113،به نقل بر خانه حضرت فاطمه علیه السلام چه گذشت ، ص 70 -66

نوشتن دیدگاه