بسیار افزون بر آن چه بر شمردیم ، در فرموده های رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله گفتارهایی پیرامون فضیلت علی بن ابی طالب علیه السلام و فرزندان او و دیگر اعضای خاندان نبوی یا صحابیان ممتاز وجود دارد که اینک انبوهی از آن در کتابهای شیعه و سنی یافت می شود. از آن نمونه این که : حب علی ایمان و بغضه نفاق (665)
دوستی علی گواه ایمان است و دشمنی او نشانه نفاق. علی منی و انا من علی (666)
علی از من است و من از علی هستم. کذب من زعم انه یحبنی و یبغض هذا (667)
آن که بدون محبت علی مدعی دوستی من شود درغگوست. علی مع الحق والحق مع علی. (668)
علی پیوسته با حق است و حق با علی.
بسیار آشکار است که با انتشار این نمونه روایات در میان مسلمانان ،حکمرانی فرد مخالف علی بن ابی طالب علیه السلام چندان بدون دشواری نیست. اگر این احادیث ، گسترش بیابد خلیفه در پاسخ اعتراض مردم که چرا علی علیه السلام خانه نشین شده است ،چه خواهد گفت ؟ از این رو ، چاره ای جز آن نیست که از انتشار این روایات و نگارش آن جلوگیری شود. شاید به سبب در نظر گرفتن همین امر است که در برهه ای از عصر امویان نه تنها جانبداری از علی علیه السلام جرم بود ، بلکه هیچ مسلمانی نمی توانست فرزندش را علی بنامد.
یک محقق برجسته اهل سنت می نویسد :
در دوران بنی امیه ، اظهار فضایل علی بن ابی طالب علیه السلام سخت ممنوع بود. حتی اگر کسی می خواست از علی حدیثی در مورد احکام دین نقل کند ،جرات نمی کرد آشکارا از او نام ببرد و بگوید علی به من چنین گفته است ت بلکه می گفت: روی عن ابی زینب انه قال کذا و کذا از پدر زینب نقل شده است که چنین می گفت. این محقق سپس گفته نقل کننده این خبر را چنین می نگارد : اگر عنایت خدا نمی بود مناقب و آثار علی علیه السلام در اثر شکنجه ، حبس ، تبعید و سخت گیری طاقت فرسای خلفای بنی امیه ، از یاد و زبان مردم ، به کلی زایل می گشت و نام علی چنان فراموش می شد که گویا خداوند چنین شخصی را نیافریده است.(669)
665) صحیح مسلم ، ج 1، ص 86 ،المستدرک علی الصحیحین ،ج 3، ص 126.
666) در این باره ، ر.ک : سنن ترمذی ، ج 13 ، ص 167 ، کنز العمال ،ج 11، ص 599 ،خصائص امیرالمومنین علیه السلام ،ص 19 ،صحیح بخاری ،ج 5، ص 141 ، سنن ابن ماجه ،ج 1، ص 44،حدیث 119.
667) تاریخ مدینة دمشق ،ترجمة الامام علی علیه السلام ج 2 ، ص 185 ، حدیث 664 ،میزان الاعتدال ،ج 1 ، ص 536 ،ش 2007 ،البدایة و النهایة ،ج 7 ،ص 355 ت المستدرک علی الصحیحین ، ج 3 ، ص 130.
668) مجمع الزوائد ،ج 9 ،ص 135 ، تاریخ بغداد ، ج 14 ، ص 321 ،ش 7643 ، المناقب ، خطیب خوارزمی ، ص 223 ،سنن ترمذی ،ج 13 ، ص 166 ،حدیث 3.
669) شرح نهج البلاغة ، ابن ابی الحدید ،ج 4 ، ص 73 ،بررسی رجال صحیحین ،ج 1 ، ص 45 ، 46.
