سیر تکاملی نظام آفرنیش و نقش انسان در سرنوشتش، چنین اقضا می کند که هر کس به تناسب رشد خود و دوره ای که در آن زیست می کند با وظیفه و مسؤلیتی بر دوش کشد تا خود تکامل یابد و به سعادت جامعه نیز یاری رساند...وبدینسان است که دورانی که به تحقق عدالت سراسری و مطلق منتهی می شود؛ وظایفی سنگینتر و مسئولیتهای سترگتر دارد
و ان هذا صراطی مستقیما فاتبعوه، و لا تتبعواالسبل، فتفرق بکم عن سبیله.ذلکم وصیکم به لعلکم تتقون: (18)
این راه راستین من است.از آن پیروی کنید، و به دیگر راه ها مروید، که شما را از راه به بیراهه می افکند.این سفارش خداست.باشد که پرهیزگار شوید.
یا ایها الناس قدجاءکم الرسول بالحق من ربکم، فامنوا خیرا لکم: (19)
ای مردم! پیامبر بر حق اسلام از سوی خدایتان آمده است، به او ایمان آرید، که به سود شماست.
یا ایها الذین آمنوا، استجیبوالله و الرسول، اذا دعاکم لما یحییکم: (20)
ای گرویدگان! به ندای خدا و پیامبر، که شما را به سوی حیات و زنده بودن می خوانند پاسخ مثبت دهید.
ما آتاکم الرسول فخذوه، و ما نهاکم عنه فانتهوا: (21)
آنچه پیامبر آورده است، بپذیرید و به کار بندید و از آنچه بازتان داشته، دوری و خودداری کنید.
حلال محمد حلال الی یوم القیامه، و حرامه حرام الی یوم القیامه: (22)
حلال و حرامی که پیامبر آورده است تا روز رستخیز بی تغییر است.
و ما کان لمؤمن و لامؤمنه، اذا قضی الله و رسوله امرا ان یکون لهم الخیره من امرهم: (23)
آنگاه که خدا و پیامبر، حکم و فرمانی صادر کردند، هیچ مرد و زن مسلمان، در آن تردید نمی کند.
اطیعوالله و اطیعو الرسول و اولی الامر منکم: (24)
از خدا و پیامبر و پیشوایان (معصومتان) اطاعت و پیروی کنید.
از آیات بیشمار قرآن و گفتار پیشوایان دین، که بخش کوتاهی از آن در ابتدای این فصل آمده به روشنی در می یابیم که تعالیم اسلام، ویژه زمان و مکان مخصوصی نیست، بلکه برای همه انسان ها در تمامی روزگاران حامل پیام و رسالت است.
راهی که قرآن نشان می دهد، نمایشگر راه راست و درستی است، که کاوشگر راه حق را گزیری نیست جز اینکه آن را بپوید.و بدون محدودیت زمان و مکان پذیرا باشد.
زیرا پیامبر اسلام آمد تا مردم را به وسیله ای آیین پاک قرآن، به سعادت برساند و از کژی و ناراستی ها برهاند و روح انسانی آنان را زنده کند.
خاصیت زنده کننده و زندگی ساز از دستورات اسلام زدوده نخواهد شد و در همه زمان ها حتی دوران غیبت امام قائم (ع) هم، زنده بودن انسانی در پرتو قوانین اسلام خواهد بود.این حکم خدا و پیامبر است که جاودانگی آن را تضمین کرده است و عقلا نمیتوان حکم خدا و پیامبر را تغییر داده ومثلا گفته شود در دوران غیبت امام ما وظیفه نداریم و نباید در راه اصلاح خود و دیگران بکوشیم.
از حقایق بر شمرده بالا، نتیجه می گیریم که: وظیفه و مسوؤلیت مسلمانان در زمان غیبت و حضور امام یکی است .
در اینجا به یک وظیفه مهم اجتماعی دیگر نیز اشاره می شود.
نظارات عمومی
یکی از وظایف و دستورات دینی هر فرد مسلمان، پاسداری دین، و حفظ حقوق مردم و سلامت و نظم جامعه اسلامی است .این موضوع در متون دینی به نام امر به معروف و نهی از منکر یاد شده است .در واقع خدا، به همه مسلمانان از دانشمند - مأموریت داده است که چونان دیدبانی تیزبین و موشکاف، نگهبان و مراقب اجرای احکام و حدود اسلامی می باشند، تا حیات اسلامی همیشه چون خون در قلب و دیگر اعضای جامعه اسلامی جاری باشد.
امر به معروف و نهی از منکر، تعهد و مسوؤلیتی است که اسلام به دوش پیروان خود می گذارد، تا نهال خوبی ها و راستی ها ریشه گیرد، و باور شود، و علف های هرزه کژی و ناراستی بخشکد.انجام این رسالت بزرگ، ضمانت اجرایی بر قوانین دین خواهد بود، تا از گزند حوادث و دستبرد نااهلان محفوظ بماند.و همین رمز گسترش و پیشرفت اسلام است.
کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد، و وعده های او را راست می داند، نباید در راه انجام وظایف دینی سستی کند، و به خاطر استفاده بیشتر - از لذت های مادی - با گناه و ظلم بسازد و در برابر آنها بی تفاوت بماند.
در قرآن کریم آمده است: ای مسلمانان! شما بهترین ملت ها و جمعیت ها هستید، اگر امر به معروف و نهی از منکر کنید و ایمان به خدا آورید.(25)
امر به معروف و نهی از منکر، دستورهای فراموش شده دین را، به یاد می آورد.زیرا انسان ها نیازمند تذکر و یادآوری اند، و آنها را که به فرمان دین، پایبند نیستند، جهت می دهد و آگاهی می بخشد در نتیجه سیر اجتماع به سوی کمال متوقف نمی شود.
اگر امر به معروف و نهی از منکر تعطیل شود، مردم خوبی ها را فراموش می کنند، و به بدی ها و پستی ها می گرایند، از آن بدتر، خوبی ها، بد و بدی ها خوب معرفی می شوند. از اینجا است که اجتماع انسانی سقوط خواهد کرد و از آدمیت جز لباس زیبا، چیزی نخواهد ماند.
امر به معروف و نهی از منکر، در ردیف دیگر واجب ها، مثل نماز و روزه نیست، بلکه نگهبان و پاسدار آنها است.چه آنکه اگر در جامعه ای گناه و ظلم پیدا شد، از هر سو به گناهکارء ظالم حمله می شود و آنها نمی توانند در جو و محیط اسلامی، حدود و مرزهای اسلام را بشکنند، و برنامه های آن را زیر پانهند و احساسات پاک مردم را جریحه دار کنند، این محدودیت، رفته رفته آنها را تربیت خواهد کرد تا جایی که به حقیقت رسند، و یا اگر سنگدلی و گمراهی آنها به اندازه ای قوی باشد که تربیت اصیل و انسان پرور اسلام در آنها کارگر نشود، لااقل مزاحم ترقی و پیشرفت دیگران نمی توان شد.و این خود، بزرگترین فائده و توفیق است .

نوشتن دیدگاه