مرحوم علامه طباطبایی می فرماید: در این که منظور از نماز وسطی چیست شش احتمال ذکر شده است: نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب، عشا، جمعه و اختلاف آن به دلیل اختلاف روایات است . مشهور بین فقها این است که مقصود از صلاة وسطی نماز ظهر است . (249)
شواهد ثابت می کند که منظور نماز ظهر است به دلیل این که اولا: نماز ظهر در وسط روز اقامه می گردد. ثانیا: شأن نزول آیات شریفه گواهی می دهد که مقصود نماز ظهر است . ثالثا: روایاتی مخصوص در این زمینه وارد شده است .
نماز آن قدر دارای اهمیت است که در هیچ حالی از انسان ساقط نیست، حتی در صحنه ی جنگ، از این رو می فرماید: به هنگام ترس از دشمن نماز را در حال پیاده یا سواره بجا آورید.
رجال جمع راجل یعنی پیاده و رکبان جمع راکب یعنی سواره (فان خفتم فرجالا او رکبانا) . نماز را در هر حال به جا آورید و به هنگام جنگ طبعا رو به قبله بودن و انجام رکوع و سجود به طور متعارف شرط نیست و می توان با اشاره انجام داد.
چنان که نقل شده امیرالمؤمنین علیه السلام در بعضی جنگ ها دستور می داد که در هنگام جنگ با اشاره نماز بخوانند.
در حدیث دیگری وارد شده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در جنگ احزاب با اشاره نماز خواندند؛ ان النبی صلی یوم الاحزاب ایماء .
امام کاظم علیه السلام در مقام پاسخ به سؤالی فرمودند: اگر انسان گرفتار حیوان درنده ای شد و نتوانست کوچک ترین حرکتی از خود نشان دهد و وقت نماز هم تنگ شده، انسان می تواند با همان وضعی که دارد نماز بخواند گرچه پشت به قبله باشد و این نماز همان خوف است که فقهای بزرگ پیرامون آن مباحثی را مطرح کرده اند . (250)

249) المیزان 2 / ص 367 .
250) تفسیر نمونه / ج 2 / ص 147

نوشتن دیدگاه