برای دیدن تصویر در اندازه واقعی بر روی آن کلیک کنید
سبط بن جوزی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:
ذكر أبو اسحاق الثعلبي في تفسيره باسناده ان النبي (صلى الله عليه وآله) لما قال ذلك طار في الأقطار و شاع في البلاد و الامصار فبلغ ذلك الحرث بن النعمان الفهري فأتاه على ناقة له فأناخها على باب المسجد ثم عقلها و جاء فدخل في المسجد فجثا بين يدي رسول اللّه (صلى الله عليه وآله) فقال يا محمد انك امرتنا ان نشهد ان لا إله إلا اللّه و انك رسول اللّه فقبلنا منك ذلك؛ و انك امرتنا ان نصلي خمس صلوات في اليوم و الليلة و نصوم رمضان و نحج البيت و نزكي أموالنا فقبلنا منك ذلك ثم لم ترض بهذا حتى رفعت بضبعي ابن عمك و فضلته على الناس و قلت من كنت مولاه فعلي مولاه فهذا شي‌ء منك أو من اللّه فقال رسول اللّه (صلى الله عليه وآله) و قد احمرت عيناه و اللّه الذي لا إله إلا هو إنه من اللّه و ليس مني قالها ثلاثا فقام الحرث و هو يقول: اللهم إن كان ما يقول محمد حقا فأرسل من السماء علينا حجارة أو ائتنا بعذاب أليم قال فو اللّه ما بلغ ناقته حتى رماه اللّه من السماء بحجر فوقع على هامته فخرج من دبره و مات و انزل اللّه تعالى سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ.
ابو اسحاق الثعلبی در تفسیر خود روایت کرده است که حارث بن نعمان فهرى پس از مخالفت آشكار خطاب به رسول خدا صلی الله و علیه وآله گفت: اى محمد! ما را به خدا خواندى پذیرفتم، نبوت خود را مطرح كردى، لااله الا الله و محمد رسول الله گفتیم، ما را به اسلام دعوت كردى اجابت كردیم، گفتى نماز در پنج وقت بخوانید، خواندیم، به زكات و روزه و حج و جهاد سفارش كردى، اطاعت كردیم، حال پسر عموى خود را امیر ما ساختى كه نمى‌دانیم این حكم از طرف خداست یا با اراده شخصى شما پیدا شده است؟ رسول خدا (صلی الله و علیه و آله) پاسخ دادند سوگند به خدا كه جز او پروردگارى نیست، این دستور از طرف اوست. حارث بن نعمان فهرى با غروری که تمام وجودش را فرا گرفته بود تقاضاى عذاب كرد و سر به آسمان بلند كرد و گفت: خدایا اگر آنچه را كه محمد (صلی الله علیه و آله) در باره علی (علیه السلام) می‌گوید از طرف تو است و به امر توست، سنگی از آسمان بر من فرود آید و مرا عذاب كند. هنوز سخنانش به پایان نرسیده بود كه از آسمان سنگی بر او فرود آمد و او را به هلاكت رساند كه آیات «درخواست‌کننده‌ای درخواست عذاب کرد كه اختصاص به كافران دارد و آن را بازدارنده‌ای نیست.» (آیات اول و دوم سوره معارج) نازل شد.
تذكره الخواص، تالیف سبط بن جوزی، صفحه ۳۰-۳۱، چاپ مکتبة نینوی الحدیثة
برای دیدن تصویر در اندازه واقعی بر روی عکس کلیک کنید
