اعتراف آشکار مخالفین به اینکه شاهد در سوره هود آیه ۱۷ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است

احادیث بسیاری از عامه وارد شده که مراد از «بینه» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و مراد از «شاهد» حضرت علی علیه السلام است .

ابن مغازلی شافعی از عباد بن عبداللّه روایت کرده گفت:
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: آیه ای در قرآن نیست مگر آنکه می‌دانم درباره که نازل شده، و از قریش مردمی نبوده مگر آنکه خداوند درباره اش آیه ای در قرآن نازل فرموده؛ یا در مدح او و یا در ذم او.
شخصی برخاسته پرسید:
ای امیرالمؤمنین: آیه ای که درباره شما نازل شده کدام است؟
فرمود: اگر در انظار مردم سؤال نمی کردی پاسخ تو را نمی گفتم اینک می‌گویم: آیا سوره هود را قرائت نموده ای؟
عرض کرد: بله.
فرمود: آیه « أَ فَمَنْ كٰانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شٰاهِدٌ مِنْهُ » را توجه کرده ای؟ به خدا قسم شاهد من می‌باشم.
به نقل از جامع البیان طبری: ج۱۲ ص۲۲.
كشف الغمة  ج۱ ص۳۱۵

قَوْلُهُ تَعَالَى : أ فَمَنْ كٰانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شٰاهِدٌ مِنْهُ

قالَ عَبَّادُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَسَدِيُّ :
سَمِعْتُ عَلِيّاً يَقُولُ وَ هُوَ عَلَى اَلْمِنْبَرِ
ما مِنْ رَجُلٍ مِنْ قُرَيْشٍ إِلاَّ وَ قَدْ نَزَلَتْ فِيهِ آيَةٌ أَوْ آيَتَانِ

فقَالَ رَجُلٌ مِمَّنْ تَحْتَهُ فَمَا نَزَلَ فِيكَ أَنْتَ
غَضِبَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّكَ لَوْ لَمْ تَسْأَلْنِي عَلَى رُءُوسِ اَلْقَوْمِ مَا حَدَّثْتُكَ
ويْحَكَ هَلْ تَقْرَأُ سُورَةَ هُودٍ ثُمَّ قَرَأَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ فَمَنْ كٰانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شٰاهِدٌ مِنْهُ 1-11 17:11
رسُولُ اَللَّهِ عَلَى بَيِّنَةٍ وَ أَنَا اَلشَّاهِدُ مِنْهُ .
كشف الغمة  ج۱ ص۳۱۵


خوارزمی در مناقب خود نقل نموده که:
عمرو عاص در جواب نامه معاویه نوشت: ای معاویه! تو می‌دانی خداوند در قرآن آیاتی در شأن علی بن ابی طالب علیه السلام و فضایل او نازل فرموده که هیچکس در آن‌ها با او شریک نیست، مثل آیه «یوفون بالنذر» [۱] و «انما ولیکم اللّه ورسوله» [۲] و «افمن کان علی بینة من ربه ویتلوه شاهد منه». [۳]

[۱]: سوره الدهر: آیه ۷.
[۲]: سوره مائده: آیه ۵۵.
[۳]:سوره هود آیه ۱۷ .
المناقب خوارزمی: ص۲۰۰.

ابن عباس و جابر و ابوالبختری گفته اند: این آیه مخصوص به علی بن ابی طالب علیه السلام است و هیچکس از صحابه با او شریک نیست.
ینابیع المودة: ج۱ ص۲۹۴.
 
فخر رازی در تفسیر کبیر تصریح نموده که مراد از شاهد که از خود رسول خدا صلی الله علیه و آله و بعضی از او است، علی بن ابی طالب علیه السلام می‌باشد.
به نقل از موسوعة الامام علی بن ابی طالب: ج۸ ص۱۶.

حسکانی در شواهد التنزیل طی ۱۳ حدیث از منابع مختلف شیعه و سنی روایت نموده که مراد از «من کان علی بینه» حضرت رسول اللّه صلی الله علیه و آله است و «یتلوه شاهد منه» حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام است.
شواهد التنزیل: ج۱ ص۳۵۹.

سیوطی در الدر المنثور از حضرت علی علیه السلام روایت کرده فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله آیه «ا فمن کان علی بینة من ربه» را تلاوت کرده و فرمودند: منظور منم، و منظور از جمله «ویتلوه شاهد منه» علی ابن ابی طالب علیه السلام است.
الدر المنثور سیوطی: ج۳ ص۳۲۴.

ثعلبی که امام اصحاب حدیث و از علمای عامه است در تفسیر خود از کلبی از ابوصالح از عبداللّه ابن عباس و حبیب یاسر نیز از زاذان روایت کرده که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: به حق خدایی که در زمین دانه شکافد و در رحم صورت نگارد اگر برای من بالشی بنهند و مرا بر آن نشانند حکم کنم در میان اهل تورات به تورات و میان اهل انجیل به انجیل و اهل زبور به زبور و اهل قرآن به قرآن و هیچ مردی نیست از قریش الا که من می‌دانم آیه ای در شأن او نازل شده که دلالت می‌کند بر آنکه بهشتی است یا دوزخی.
تفسیر ثعلبی: ج۵ ص۱۶۲.

یعقوب بن جعفر بن سلیمان از پدرش و پدرش از پدر خود علی بن عبداللّه و او از ابن عباس روایت نموده که مراد از «بینه» رسول خدا صلی الله علیه و آله است و مراد از «شاهد منه» علی بن ابی طالب علیه السلام است.
شواهد التنزیل: ج۱ ص۳۶۵.

حافظ ابونعیم اصفهانی نیز آورده که مراد از «یتلوه شاهد منه» علی بن ابی طالب است.
نقل از شرح احقاق الحق: ج۴ ص۳۱۰ ؛
اثبات‌ ولايت امیرالمؤمنین علیه السلام از قرآن و سنت ج۱ ص ۶۷۳ .

نوشتن دیدگاه