در جنگ «احد» كه 70 تن از مسلمانان شهيد شدند، زنان مسلمان از جمله امّ‌سلمه در سوگ شهيدان جامه سياه در بَر كردند. (سیره ابن هاشم جلد ۳ صفحه۱۶.)
اصبغ بن نباته گويد: بعد از شهادت مولاي متّقيان اميرالمؤمنین علیه السلام وارد مسجد كوفه شدم، ديدم كه: «به درستی امام حسن و امام حسین علیهم السلام بعد از شهادت پدر بزرگوارشان در کوفه در عزای پدرشان مشکی پوشیدند».
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۴، ص۸ ، حدائق الناظره؛ ج ۷ ص ۱۲۸، اثبات الوصیه؛ صفحه ۱۵۷.)
امام سجاد علیه السلام فرمودند: «هنگامی که جدّم حسین علیه السلام شهید شد، زنان بنی‌هاشم لباس سیاه و ضخیم پوشیدند و از گرما و سرما شکایتی نمی‌کردند و امام سجاد علیه السلام برای آن‌ها غذای ماتم زدگان و عزاداران تهیه می‌کرد».
(المحاسن صفحه ۴۲۰ ، نفس المهموم ص ۴۷۳ ، بحارالانوار ج ۴۵ ص ۱۸۸، وسائل الشیعه ج۳ ص ۲۳۸.)
پس از پایان خطبه تاریخی و افشاگرانه امام سجاد علیه السلام در مسجد دمشق، منهال برخاست و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا! چگونه صبح کردی؟ امام زین العابدین علیه السلام فرمود: «چگونه است حال کسی که پدرش به قتل رسیده و یارانش اندک‌اند و اهل و عیالش اسیر و بی‌پوشش و حجاب و بی‌سرپرست و حامی هستند. پس مرا جز (به هیئت) اسیری خوار (و گرفتار در چنگ دشمن) که یار و سرپرست خویش را از دست داده نمی‌بینی، همانا من و اهل بیتم لباس عزا پوشیده‌ایم و (پوشیدن) لباس نو بر ما روا نیست.»
(بلاغة الامام علی ابن الحسین علیه السلام صفحه ۹۳ ، مقتل ابی مخنف ص ۳۱۷.)
«سلیمان بن راشد از پدرش نقل می‌کند که امام سجادعلیه السلام را دیدم که جبّه‌ای سیاه رنگ و جلو باز پوشیده بودند».
(وسائل الشیعه جلد ۵ ص ۳۵.)
حضرت زینب سلام الله علیها در راه کوفه و شام لباس مشکی پوشیدند... . (ناسخ جلد ۱، صفحه ۳۴۴.)
ابن ابی‌الحدید در جای دیگری از شرح نهج البلاغه از مدائنی نقل می‌کند که چون امیرالمؤمنین علی علیه السلام به شهادت رسید، امام حسن علیه السلام در حالی که لباس مشکی بر تن داشت، خطبه‌ای ایراد فرمود. (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۱۶، ص۲۲.)
ابی مخنف روایت کرده که: نعمان بن بشیر خبر شهادت امام حسین علیه السلام را به اهل مدینه ابلاغ نمود و در مدینه زنی نبود جز آنکه از پشت پرده بیرون آمد و لباس مشکی پوشیده، مشغول عزاداری شد. (عیون اخبار الرضا و فنون الاثار ص ۱۰۹.)
هنگامي كه يزيد لعنت الله علیه ، اهل‌بيت رسول خدا علیه السلام را طلبيد و آنان را ميانِ ماندنِ در شام و برگشتن به مدينه مخيّر نمود، گفتند: «ما بيش از هر چيز دوست داريم كه براي امام مظلوم مجلس ماتم و عزا برپا كنيم وگريه و زاري كنيم». يزيد گفت: آنچه مي‌خواهيد انجام دهيد. آنگاه خانه‌هايي را براي آنان مهيّا ساخت، پس از زنان بني‌هاشم و طائفه قريش كسي باقي نماند، جز اينكه (به نشانة عزاداري) براي حسين لباس سیاه پوشیدند، و به مدت هفت روز برای آن حضرت ندبه و زاری کردند.
(منتخب طریحی؛ جلد۲، صفحه۴۸۲، بحارالانوار جلد ۴۵ ص ۱۹۶.) و...
برای مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، پیشنهاد می‌شود به کتاب؛ «سیاه پوشی در سوگ ائمه نور(ع) - ریشه های تاریخی، مبانی فقهی» نوشته؛ «علی ابوالحسنی(منذر)» مراجعه فرمائید...
