ابوبکر بزار عالم بزرگ اهل سنت با سند صحیح نقل می کند :
786 - حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُوسَى، قَالَ: نا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى، عَنْ فِطْرِ بْنِ خَلِيفَةَ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ عَمْرٍو ذِي مَرَّ وَعَنْ سَعِيدِ بْنِ وَهْبٍ، وَعَنْ زَيْدِ بْنِ يُثَيْعٍ، قَالُوا سَمِعْنا عَلِيًّا، يَقُولُ: نَشَدْتُ اللَّهَ رَجُلًا سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَقُولُ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ لَمَّا قَامَ فَقَامَ إِلَيْهِ ‌ثَلَاثَةُ ‌عَشَرَ ‌رَجُلًا، فَشَهِدُوا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَلَسْتُ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ قَالُوا: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فَقَالَ: مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَأَحِبَّ مَنْ أَحَبَّهُ، وَأَبْغِضْ مَنْ أَبْغَضَهُ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ»

ترجمه : رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : آیا من از خود شما سزاوارتر نیستم ؟ مردم حرف پیامبر را تصدیق کردند در این هنگام حضرت دست امیرالمومنین را گرفتند و فرمودند : من کنت مولاه فهذا مولاه ...
مسند البزار - البحر الزخار 3/ 34

هیثمی نیز درباره سند آن می‌گوید: رَوَاهُ الْبَزَّارُ، وَرِجَالُهُ رِجَالُ الصَّحِيحِ غَيْرَ فِطْرِ بْنِ خَلِيفَةَ، وَهُوَ ثِقَةٌ
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد 9/ 105

سوال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم از مردم با این جمله: ألست إولی .... اشاره به آیه ۶ سوره احزاب دارد که خداوند سبحان می فرماید :
النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِم‏ ؛ پيامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است‏.
که این آیه شریف صاحب اختیاری رسول الله نسبت به مردم را می‌رساند.

عبد الرحمن بن جوزی در تفسیر این آیه می‌نویسد :
قوله تعالى « النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم»أي احق فله أن يحكم فيهم بما يشاء قال ابن عباس إذا دعاهم إلى شئ ودعتهم أنفسهم إلى شئ كانت طاعته أولى من طاعة أنفسهم وهذا صحيح فان أنفسهم تدعوهم إلى ما فيه هلاكهم والرسول يدعوهم إلى ما فيه نجاتهم .

اين سخن خداوند كه فرموده است: النبی اولی بالمؤمنين من انفسهم، به معنای سزاوارتر است،يعنی رسول خدا هرگونه كه بخواهد می‌تواند در باره آنان فرمان دهد،ابن عباس گفته است:←اگر رسول خدا مردم را به چيزی و نفس آنان به چيزی ديگر فرمان داد پيروی رسول مقدم و اولی است، سپس می‌گويد: اين سخنی است صحيح، چرا كه نفس مردم آنان را به چيزی می‌خواند كه هلاكت و نابودی در آن است ولی رسول خدا به آنچه در آن نجات است دعوت می‌كند.

زاد المسير في علم التفسير (المکتب الإسلامی) ۳۵۲/۶
https://lib.eshia.ir/41773/3/448

در نتیجه طبق قرینه الست أولی بالمؤمنین من انفسهم که در اول حدیث آمده است منظور از من کنت مولاه ... سرپرستی و ولایت و صاحب اختیار حضرت امیرالمومنین نسبت به مردم است‌.

نوشتن دیدگاه