- جزئیات
- این روایت را هیچیک از علمای شیعه نقل نکرده‌اند، تنها مرحوم ابوالفتح اربلی در کتاب کشف الغمه آن را از عبدالعزیز بن اخضر جنابذی که سنی حنفی است نقل کرده. حافظ عبدالعزیز جنابذی گفته است: ابوعبدالله جعفر بن محمد، مادرش ام‌فروه از طرفی دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر است و از طرف دیگر مادرش اسماء، دختر عبدالرحمان بن ابوبکر است و از این روی امام صادق فرموده: ابوبکر دو بار مرا به دنیا آورده یعنی از دو طرف نسب من به ابوبکر می‌رسد. [۱] اولاً: حافظ عبدالعزیز جنابذی متوفای ۶۱۱ است و امام صادق (علیه‌السّلام) در سال ۱۴۸ هجری به شهادت رسیده است بین این دو فاصله زیادی وجود دارد. پس روایت مرسله است و روایت مرسل ارزشی برای استدلال ندارد. ثانیاً: این شخص سنی مذهب است، چنانچه ذهبی در سیر اعلام النبلاء درباره وی می‌نویسد: ابن الاخضر الامام العالم المحدث الحافظ... قال ابن النجار:... وما رایت فی شیوخنا مثله فی کثیرة مسموعاته، وحسن اصوله.... [۲] بهترین شاهد بر سنی‌بودن این شخص، استفاده از کلمه «صدیق» برای ابوبکر است؛ در حالی که همه شیعیان می‌دانند که این لقب از القاب اختصاصی امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) بوده است. چه کسی به ابوبکر لقب «صدیق» و به عمر لقب «فاروق» را داد؟ [۳] از این‌رو، این روایت از نظر شیعیان ارزشی ندارد. اگر اهل‌سنت بخواهند مطلبی را برای شیعیان بیان کنند، باید به روایتی استناد کنند که از طریق روات شیعه به سند صحیح نقل شده باشد. معنی ندارد که بر اساس روایتی که شیعه قبول ندارد، بخواهند علیه آنها استدلال کنند. ابن‌حزم اندلسی که خود از دانشمندان بنام اهل سنت و از مخالفین سر سخت شیعیان است در این‌باره می‌نویسد: معنا ندارد که ما علیه شیعیان به روایات خودمان استدلال کنیم؛ در حالی که آنها قبول ندارند و نیز معنا ندارد که آنها به روایات خودشان علیه ما استناد کنند؛ در حالی که ما آن روایات را قبول نداریم. از این‌رو لازم است که در برابر خصم به چیزی استناد شود که او قبول دارد و برای او حجت است.[۴] این روایت حتی در کتاب‌های خود اهل سنت نیز سند درستی ندارد و تمام سند‌های آن بدون استثناء طبق قواعد رجالی اهل سنت بی‌اعتبار هستند؛ ولی متاسفانه علمای اهل سنت بدون توجه به سند روایت و از آن جایی که بحث فضائل خلفا در میان است، با چشمان بسته روایات را نقل و بعد از آن به تاخت و تاز علیه شیعه می‌پردازند. ------------- ۱)ابوالفتح اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة، ج۲، ص۳۷۴. ۲)الذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲۲، ص۳۱. ۳)موسسه تحقیقاتی ولی‌عصر.(چه كسي به ابوبكر لقب «صديق» و به عمر لقب «فاروق» را داد ؟) ۴)ابن‌حزم، علی بن احمد، الفصل فی الاهواء والملل والنحل، ج۴، ص۷۸.
|
- جزئیات
- الکافى(ط الاسلامیة) ج 8 ص 42- 36
|
- جزئیات
- معصومین علیهم السلام فرمودند ما به فرزندانمان معارک(تاریخ جنگهای پیامبر) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را می آموزیم , آنچان که به آنها نماز را می آموزیم ؛ ما در جنگ خیبر است که علی علیه السلام را می شناسیم , در جنگ اُحد است منافقین را می شناسیم. دشمن نسبت به تاریخ سه کار انجام میدهد , 1- قصابی میکند و تاریخ را می برد ؛ 2 - شبیه سازی میکند ؛ 3- دست میبرد در مصادیق؛ یعنی هم اضافات هم افاضات و هم اسقاط میکند و هم شبیه سازی میکند ؛ وقتی تاریخ مبهم میشود , بستر تاریخ لغزنده است...پس نیاز به بستر سازی است و از طرفی هم خواندن تاریخ حضرات معصومین علیهم السلام یکی از ابزار های دقیق رشد معرفتی است.
|
|
|
- جزئیات
- سؤال های امام صادق علیه السلام از ابوحنیفه و سکوت او... أَنَّ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ لِأَبِي حَنِيفَةَ ، أَنْتَ فَقِيهُ اَلْعِرَاقِ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَبِمَ تُفْتِيهِمْ قَالَ بِكِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، قَالَ يَا أَبَا حَنِيفَةَ تَعْرِفُ كِتَابَ اَللَّهِ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ تَعْرِفُ اَلنَّاسِخَ وَ اَلْمَنْسُوخَ قَالَ نَعَمْ قَالَ يَا أَبَا حَنِيفَةَ لَقَدِ اِدَّعَيْتَ عِلْماً وَيْلَكَ مَا جَعَلَ اَللَّهُ ذَلِكَ إِلاَّ عِنْدَ أَهْلِ اَلْكِتَابِ ، اَلَّذِينَ أُنْزِلَ عَلَيْهِمْ وَيْلَكَ وَ لاَ هُوَ إِلاَّ عِنْدَ اَلْخَاصِّ مِنْ ذُرِّيَّةِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، وَ مَا وَرَّثَكَ اَللَّهُ مِنْ كِتَابِهِ حَرْفاً وَ ذَكَرَ اَلاِحْتِجَاجَ عَلَيْهِ إِلَى أَنْ قَالَ: يَا أَبَا حَنِيفَةَ ، إِذَا وَرَدَ عَلَيْكَ شَيْءٌ لَيْسَ فِي كِتَابِ اَللَّهِ ، وَ لَمْ تَأْتِ بِهِ اَلْآثَارُ وَ اَلسُّنَّةُ كَيْفَ تَصْنَعُ فَقَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ أَقِيسُ وَ أَعْمَلُ فِيهِ بِرَأْيِي فَقَالَ يَا أَبَا حَنِيفَةَ إِنَّ أَوَّلَ مَنْ قَاسَ إِبْلِيسُ اَلْمَلْعُونُ ، قَاسَ عَلَى رَبِّنَا تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَقَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نٰارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ ، قَالَ فَسَكَتَ أَبُو حَنِيفَةَ فَقَالَ يَا أَبَا حَنِيفَةَ أَيُّمَا أَرْجَسُ اَلْبَوْلُ أَوِ اَلْجَنَابَةُ فَقَالَ اَلْبَوْلُ فَقَالَ فَمَا بَالُ اَلنَّاسِ يَغْتَسِلُونَ مِنَ اَلْجَنَابَةِ وَ لاَ يَغْتَسِلُونَ مِنَ اَلْبَوْلِ فَسَكَتَ فَقَالَ يَا أَبَا حَنِيفَةَ أَيُّمَا أَفْضَلُ اَلصَّلاَةُ أَمِ اَلصَّوْمُ قَالَ اَلصَّلاَةُ قَالَ فَمَا بَالُ اَلْحَائِضِ تَقْضِي صَوْمَهَا وَ لاَ تَقْضِي صَلاَتَهَا فَسَكَتَ . در کتاب ابطال القیاس(ص ۷۱)نوشته ابن حزم ظاهری نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) به ابو حنیفه فرمود:«اتق اللّه و لا تقس فانا نقف غدا بین یدی اللّه فنقول:قال اللّه، و قال رسوله و تقول انت و اصحابک سمعنا و رأینا»:از خدا بپرهیز و قیاس مکن زیرا قطعا فردا در برابر خداوند قرار می‌گیریم، ما می‌گوییم:خدا و رسول او فرمودند، ولی تو و اصحابت میگویید شنیدیم نظرمان این بود. ------------------ تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ,طبع -آل البیت , جلد۲۷ , صفحه۴۷
|
- جزئیات
- عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: إِنَّمَا شِيعَةُ جَعْفَرٍ(علی علیه السلام) مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اِشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَيْتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ جَعْفَرٍ(علیه السلام) . همانا شيعۀ جعفر(امام صادق(عليه السّلام)كسى است كه شكم و فرج خود را از حرام حفظ كند و كوشش او بسيار باشد و براى خدا عمل كند و به پاداش او اميدوار باشد و از كيفر بترسد،اگر اينان را ديدى آنها شيعۀ جعفر(علیه السلام) هستند. آنچه در اين باره نقل كردم در كتاب صفات الشيعه آورده‌ام. ---------------- الخصال , جلد۱ , صفحه۲۹۵ / وسائل الشیعة , جلد۱۵ , صفحه۲۵۱ / بحار الأنوار جلد۶۵ , صفحه۱۸۷
|
- جزئیات
- در صحیح بخاری حدیث 530 , نقل میکند: انس بن مالک گریه میکند و به او میگویند چرا گریه میکنی؟ میگوید تمام سنت پیامبر اکرم را بعد از ایشان از بین بردند , فقط نماز مانده بود که آنرا هم ضایع کردند. امام صادق علیه السلام می فرمایند:این سنتی که ضایع کردند اینها نمیتواند ملاک باشد. در حدیث 650 صحیح بخاری , ابو درداء نقل میکند :امت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از پیامبر اکرم چیزی غیر از جماعت خواندن نماز(نه خود نماز)هیچ آثاری از زمان پیامبر خدا باقی نمانده است. حدیث 784 صحیح بخاری: امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از جنگ صفین نماز جماعت خوانده است ؛ عمران بن حصین صحابی پیامبر اکرم میگوید:نماز علی بن ابیطالب علیهما السلام ما را یاد نماز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم انداخت و این همان نمازی است که زمان پیامبر میخواندیم. برای دیدن عکسها در اندازه ی اصلی روی آن راست کلیک کرده و پنجره ی جدید باز کنید
|
- جزئیات
- ابابصیر نقل میکند که همسایه ای داشتم, وضعش خوب بود و جزو اعوان ظلمه بود ؛ در خانه اش بزم شراب راه می انداخت و زنهای مغنیّه هم بودند و رقص و آواز انجام میدادند؛ وقتی مخواستم از مدینه به کوفه بروم امام صادق علیه السلام فرمودند: سلام من را به همسایه ات برسان و بگو اگر این کارهایت را ترک کنی و شیعه ی خالص ما بشوی , من امام صادق (علیه السلام) بهشت را برای تو ضمانت میکنم؛ ابا بصیر میگوید من تا این قصه را برای او گفتم او گفت به مولایت بگو من بنده ی اسیر گناهم و نمیتوانم این هوس ها را ترک کنم؛ مگر اینکه جعفر بن محمد علیهما السلام یک نگاه و نظری بکند که من بتوانم ترک کنم؛ وقتی رفتم مدینه محضر امام صادق علیه السلام , گفتم آقا آن شخص اینطور گفته است؛ حضرت فرمودند: سلام من را به او برسان و بگو اگر این کارها را ترک کند , من بهشت را برای او تضمین میکنم و لحظه ی آخر عمر خودم می آیم به بالینت؛ ابابصیر میگوید:او منقلب شد و توبه کرد و تمام اموالش را به عنوان ردّ مظالم داد حتی برای اینکه پاک شود ؛ لباس های تنش را بدر راه خدا بخشید و من را صدا زد و گفت برای من از شیعیان لباس بگیر که من لباسی ندارم؛ بعد از مدتی مریض شد و به عیادتش رفتم , کمک کم حالش بدتر شد, آن لحظه ی آخر چشمش را باز کرد و گفت ابابصیر مولایت امام صادق علیه السلام , وفا کرد به وعده ای که داده بود, الآن آمد کنار بستر من و سفارش من را به جناب عزرائیل کرد ؛ این را گفت و از دنیا رفت ,او را به خاک سپردیم و من برگشتم مدینه ؛یک پایم داخل خانه ی امام صادق علیه السلام بود و پای دیگرم بیرون خانه بود ,هنوز چیزی نگفته بودم,حضرت صدایشان آمد و فرمودند : ابابصیر ما وفا کردیم به آن وعده ای که به همسایه ی تو داده بودیم ؛ بخدا اگر ما درست بیاییم درِ خانه ی اهل بیت علیهم السلام در نوع رفتارو و عمل و گفتارمان بشود آنطور که امام صادق علیه السلام فرموده اند, آن لحظه ی آخر می آیند و سفارش ما را میکنند.
|
|
|
|
|
- جزئیات
- راوی عرض میکند که به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم که در کتاب خداوند متعال دو آیه هست که تعبیر و معنای انها را نمی فهمم/فرمودند آن دو آیه چیست؟عرض کرد این فرموده ی خداوند متعال که میفرماید: اُدعونی استجب لکم (60 غفر) (مرا بخوانید شما را اجابت میکنم)در حالی که من خدا را میخوانم و اجابتی نمیبینم ,امام علیه السلام فرمودند آیا میگویی خداوند تبارک و تعالی در وعده ی خود تخلف می نماید؟گفتم نه/فرمودند آیه ی دیگر را بگو عرض کردم این آیه که خداوند میفرماید هرچه در راه خدا انفاق کنید خداوند جای ان را پُر میکند و او بهترین روزی دهندگان است عرض کردم ولی من انفاق میکنم ولی جایگزین آن را نمی یابم ,فرمودند آیا گمان میکنی که خداوند خلف وعده میکند؟عرض کردم نه...فرمودند اینک من به خواست خداوند تعالی تو را آگاه میسازم ,بدانید اگر شما در آنچه خداوند متعال دستور داده است اطاعت او را می نمودید و بعد او را میخواندید هر آینه اجابتتان میفرمود و لکن شما با او مخالفت میکنید و او را نافرمانی میکنید پس اجابتتان نمیکند اما اینکه میگویی انفاق میکنی و جایگزین آن را نمی یابی ,پس اگر شما مال را از راه حلال آن به چنگ می آوردی و ان را در مورد شایسته اش انفاق میکردید ,هیچکس درهمی انفاق نمیکرد مگر اینکه خداوند جایگزین آن را به او باز پس میداد.../امام علیه السلام ادامه دادند :با همه ی این احوال اگر شما خداوند را از راهش بخوانید هر آینه اجابتتان میکند اگر چه گناهکار باشید , گفتم راه دعا کدام است؟فرمودند چون نمازِ واجب خود را بجای آوردی به تمجید و تعظیم خداوند متعال میپردازی و هرچه بتوانی او را مدح و ستایش میکنی و بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با تمام توان و کوشش خود درود میفرستی , آنگاه نعمتها و احسان های خداوند بر خود را یاد میکنی و آنچه را با تو کرده است به خاطر می آوری و بر آن حمد و شکرش را بجای می آوری بعد به تک تک گناهانت و یا آنهایی که به یاد می آوری اعتراف میکنی و بقیه را که از خاطر برده ای به طور اجمال یاد کرده و از همه ی آنها توبه میکنی و قصد میکنی که دیگر به آنها باز نگردی و با ندامت و صدق نیت و خوف و امید از آنها استغفار میکنی و گفتار تو این باشد که اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ فَأَعِنِّي عَلَى طَاعَتِكَ و وفقّنی لما اَوجبتَ علیَّ من کلِّ ما یُرضیک فإنی لم أرَ احداً بلغَ شیءً من طاعتِک الاّ بِنعمتک قبلَ طاعتک فَاَنعم علیّ بِنعمتٍ أنالوا بها رضوانک و الجنة...و بعد از آن حاجتت را میخواهی که امیدوارم خداوند به مشیت خود نا امیدت نفرماید
|
- جزئیات
- در مجالس امام صادق علیه السلام ما بر مصیبت ایشان گریه میکنیم/امام صادق علیه السلام هم برای ما گریه کرده است ایشان بر مصیبت معنوی ما گریه کرده است , به بیچارگی ما به جدایی ما از دست امام زمانمان /سدیر صیرفی , مفضل ,ابو بصیر گفته اند ما رفتیم منزل امام صادق علیه السلام دیدیم روی خاک نشسته اند مثل مادر بچه مرده ناله میزنند و گریه میکنند: سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی، وَضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی، وَابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی عرض کردند آقا جان به چه کسی خطاب میکنید آقای من و اینگونه اشک میریزید؟فرمودند یاد ایام غیبت فرزندم مهدی افتادم یاد این کردم که عده ای از دوستان و شیعیان ما دستشان از امام زمانشان جدا میشود... بیچاره ایم دغدغه ی ما دنیا و مسایل اقتصادی و سیاسی شده است غصه ی ما امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و علیه السلام نیست/دغدغه ی ما شده رضایت خانواده و جامعه نه اینکه رضایت امام زمان علیه السلام و اینکه دل او را به دست بیاوریم اگر بگوییم آقا امام صادق علیه السلام شما گریه میکردید به حالِ ما , چه کنیم در این مصیبت غیبت و آخر الزمان نجات پیدا کنیم؟میفرمایند تا جایی که می توانید دست و دلتان را گره بزنید به امام زمانتان اینها مبالغه نیست که من بگویم , میدانید مقام امام صادق علیه السلام و اهل بیت چیست؟در زیارت جامعه میخوانید تمام عالم غیر از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حتی انبیا و اولیا , نو کر اهل بیت هستند این امام صادقی که انبیاء نوکر او هستند فرمودند : لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی /اگر زمان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را درک کنم عمرم را در خدمت به او میگذرانم/باید خدمت و نوکری امام زمان کنیم/باید یار امام زمان باشیم/دیدی یا ندیدی حضرت را و به ظهورش رسیدی یا نه یار او باش...دنبال وقت ظهور نباش/وقت تعین کنندگان و عجله کنندگان در این امر درغگو هستند و هلاک میشوند/عجله نکنید منتظر باشید/امام صادق علیه السلام میفرمایند:سه چیز را سر لوحه ی زندگی ات قرار بده :یک منتظر باش , به زبان و شعار نیست , دلم برای امام زمانم تنگ شود شما به فقیری کمک میکنی یا به خیریه ای که ده فقیر را کمک میکند ولی تمام فقرای عالم را که نمیتوانی نجات بدهی/دوست نداری روزی بیاید که عالم هیچ فقیری نداشته باشد؟دوست نداری روزی بیاید که مظلومی نباشد که به او ظلم کنند؟آن روز روز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است پس از ته دل بگو الهم عجل لولیک الفرج... دو:سعی کن زندگی ات به پاکی باشد(ورع)/سه:نماز دعا قرآن جای خود , روضه آمدن جای خود ولی حُسنِ خُلق هم باید داشته باشی...خوش اخلاق باشی...
|
- جزئیات
- یکی از دوستان به من میگفت آقایی را دیدم ایشان معلم دینی ما در راهنمایی بود , سلام و احوال پرسی کردم و خیلی احترام کردم و گفتم شما حق عظیمی گردن من دارید /گفت چطور؟گفتم من فلانی هستم و شما معلم دینی ما بودید دین و قرآن را شما به ما آموختید/شخص گفت چه دینی؟چه قرآنی؟همش دروغ است/گفتم شما معلم دینی بودید شصت سال سن داری...گفت همه آنها دروغ بوده آخوندها گفته بودند... امام صادق علیه السلام فرمود ظهور اتفاق نمی افتد تا اکثر معتقدین به این امر از این امر برگردند/بگویند اگر مهدی (علیه السلام و عجل الله تعالی فرجه الشریف)وجود داشته در بیابانی مرده است یا اصلا به دنیا نیامده است/میبینید که چه میکنند جوانان ما...سابقه نداشت در پنجاه سالِ گذشته یک شیعه سنی شود کسی شنیده بود قبلا؟یا شیعه مسیحی شود که این همه خرافات دارد...میگویند اگر دین این است که شما میگویید.... جوانها دین را به ما نسنجید....امیرالمؤمنین و امام صادق علیهما السلام را به ما نسنجید... اگر فردا دیدید من فاجر و کافر بودم پای دین نگذارید فریب ما را نخورید...
|
- جزئیات
- صفوان بن یحی میگوید یکی از رفقایم به من گفت همسرم گفته خیلی دلم برای امام صادق علیه السلام تنگ است تا حالا او را ندیده ام , عراق هستیم بیا برویم مدینه (ما هم دلمان تنگ است برای اینکه بقیع را زیارت کنیم) آن خانم گفت برویم امام صادق علیه السلام را زیارت کنیم من پیر شده ام میترسم بمیرم و امامم را نبینم/مرد گفت پول نداریم , زن گفت اساس میفروشیم و مقداری طلا داریم میفروشیم... مرد به صفوان میگوید راه افتادیم از عراق آمدیم مدینه سفر طولانی مرکب ناهموار آب آلوده خانمم حالش بد شد و مدام خودش را نگه میداشت و میگفت من یک نظر حضرت را ببینم آمده ام که از ایشان تقاضای شفاعت کنم , به ورودی شهر مدینه رسیدیم خیلی حالش بد شد محتضر شد, از روی مرکب آوردمش پایین و داشت میمرد و من داشتم گریه میکردم/زن گفت بدو برو به امام صادق علیه السلام بگو این زن آمده بود از شما شفاعت میخواست , روزی اش نشد زیارتتان کند/میگوید من گریه کنان دویدم و رسیدم به درِ خانه ی امام صادق علیه السلام اجازه گرفتم وارد شدم , آقا چهار زانو نشسته اند و لبخند بر لب دارند , حضرت فرمودند چه شده است؟ماجرا را عرض کردم و حضرت فرمودند چرا گریه میکنی ؟گفتم فکر کنم الان از دنیا رفته بیرون شهر خیلی اوضاعش خراب بود آمده ام بگویم به فریادش برسید/حضرت فرمودند برگرد برو , یک خادمه ای دارد از او پذیرایی میکند او را بیاور , گفتم آقا فکر کنم از دنیا رفته است/آقا گفتند برو , آمدم دیدم یک خادمه از او پذیرایی میکند ,گفتم چه شد؟ گفت وقتی تو رفتی و من چشمانم را بر هم گذاشتم و مَلک الموت آمد سراغم , دیدم یک آقایی با فلان مشخصات و فلان رنگ لباس (با اینکه امام صادق علیه السلام را ندیده بود تمام مشخصات و حتی رنگ لباس آقا را که الان دیده بودم درست گفت)آمد جلو و به ملک الموت فرمود مگر اطاعت ما بر تو واجب نیست؟عزرائیل علیه السلام گفت بلی ایهاالإمام (راوی میگوید فهمیدم امام عالم وجود هستند ایشان فقط امام ما نیستند)فرمودند پس فعلا با این خانم کاری نداشته باش , این زائر ما است.
|
- جزئیات
- اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِينِ . اللّٰهُمَّ وَكَما جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلامِكَ وَوَحْيِكَ، وَخازِنَ عِلْمِكَ، وَ لِسانَ تَوْحِيدِكَ، وَوَلِيَّ أَمْرِكَ، وَمُسْتَحْفِظَ دِينِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيائِكَ وَحُجَجِكَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.
|
- جزئیات
- فهم ابو حنیفه از دین ابو حنيفه با امام صادق عليه السّلام هم خوراك شد و چون آن حضرت دست از غذا كشيد گفت: سپاس خدا را پروردگار جهانيان بار خدايا اين از تو و از رسول اللّٰه است، ابو حنيفه گفت:اى ابا عبد اللّه با خدا شريك آوردى امام فرمود: واى بر تو خدا در قرآنش فرمايد: وَ مٰا نَقَمُوا إِلاّٰ أَنْ أَغْنٰاهُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ «و كينه‌اى نداشتند جز اينكه بى‌نيازشان كرد خدا و رسولش از فضل خود،74-التوبه» و در جاى ديگر فرمايد: وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ قٰالُوا حَسْبُنَا اَللّٰهُ سَيُؤْتِينَا اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ «و كاش خشنود بودند بدان چه خدا و رسولش براشان آرند و گفتندى:بس است ما را خدا،البته بدهد بما خدا از فضل خود و هم رسولش،59-التوبه» ابو حنيفه گفت:گويا من هرگز اين دو آيه را نخوانده بودم. وسائل الشیعة ج۲۴ ص۳۵۱
|
- جزئیات
- سخنرانی (انکار احادیث - تشکیک در دین و زحمات امام صادق{علیه السلام}) مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد باقر علم الهدی رد احادیث اهل بیت
|
|
|
|
|
- جزئیات
- حقانیت ما واضح تر از نور خورشید است
|
