مصاحبه مرحوم آیت الله تبریزی در مورد حضرت رقیه سلام الله علیها و زیارت آن طفل شهیده ی مظلومه.
https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=10244

معاويه در حال ساخت قصري به نام كاخ خضرا بود ، براي همين خانه هايي را خريد تا قصر را بنا كند
يكي از اين خانه ها متعلق به پير زني بود كه حاضر به فروش خانه ي خود نبود و مي گفت مي خواهم در همين جا زندگي كنم و بعد از مرگم نيز قبرم درون خانه ام باشد.
معاويه دستور داد خانه را خراب كنيد ، اما عمرو عاص مخالفت كرد و گفت :
“عرب هميشه در آرزوي حاكمي عادل بوده و تو مي تواني از اين فرصت استفاده تبليغاتي كني ؛ به اين صورت كه قصر را بسازي و آن خانه را خراب نكني . آنوقت هركه از درب قصر وارد شود اولين سوالي كه برايش پيش مي آيد اين است كه اين خانه ي خرابه در وسط قصر چه مي كند و ما به او پاسخ مي دهيم كه عدالت ما به ما اجازه ي خراب كردن خانه ي پير زن را نمي دهد “
اين جريان اتفاق مي افتد و بعد از مدتي پير زن از دنيا مي رود و معاويه باز هم آن خانه را خراب نمي كند.
در زمان يزيد با وجودي كه اين خانه به خرابه تبديل شده باز هم اين نيرنگ ادامه پيدا مي كند
زماني كه اسرا را به شام مي آورند ، در آن خرابه قرار مي دهند و آن خرابه داخل حياط قصر بوده است(1)
در برخی روایات توصیفاتی برای خرابه شام آمده است.(2) از جمله اینکه خانه‌ای که سقف نداشته و دیوارهایش سست بوده است.(3) همچنین برپایه گفتگویی که مرحوم سید نعمت الله جزایری از منهال بن عمرو با امام سجاد(علیه السلام) نقل کرده خانه سایبان نداشته و آفتاب به داخلش می‌تابیده(4) و اسیران را از سرما و گرما حفظ نمی‌کرده است.(5) برخی از اسیران می‌گفتند یزید ما را در این خرابه فرستاده تا بر سر ما خراب شود(6) و ما کشته شویم.(7)
از برخی روایات برمی‎آید که اسیران کربلا در خرابه وضعیت مناسبی نداشته‌اند؛ آفتاب آنها را اذیت می‌کرده(8) و بر اثر آن، صورت‌هایشان پوست انداخته بود.(9) آنان در خرابه برای امام حسین(علیه السلام) نوحه‌ سرایی و گریه می‌کردند.(10)همچنین در برخی از روایات آمده است یزید بر خرابه نگهبانانی گمارده بود که زبان عربی نمی‌دانستند.(11)
-------------------------------
1)-ریحانه کربلا(بندانی نیشابوری) / کتاب صفريه جلد 2 صفحه 42 – با اندكي تصرف
2)-محمد بن علی حلبی از امام صادق(علبه السلام) نقل کرده است: وقتی علی بن حسین(علیه السلام) را به همراه اسرای اهل بیت به شام نزد یزید آوردند، او را در خانه‌ای جای دادند. برخی از اسرا گفتند: ما را در این خانه جای داده‌اند تا بر سر ما فرو ریزد و بدین وسیله ما را بکشند. نگهبانان به زبان رومی گفتند: ببینید اینها از اینکه خانه بر سرشان خراب شود،‌می‌ترسند؛‌ در حالی که فردا اینها را از این مکان خارج کرده، همه‌شان را خواهند کشت. امام سجاد(علیه السلام) فرمود:‌ در آن جمع کسی نبود که چون من رومی را به خوبی بفهمد. (صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۳۳۸،‌ ح۱؛ گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا(ع)، ۱۳۹۱ش، ج۲، ص۱۴۴).
3)-قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.
4)-جزایری، انوار النعمانیة، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۱۷۶؛ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص ۱۰۰۱.
5)-شیخ صدوق، امالی، ص۱۶۷-۱۶۸، مجلس ۳۱، ح۴؛ ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸؛ مجلسی بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۴۰.
6)-قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.
7)-بحرانی، مدینة معاجز الائمة، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۲۶۴.
8)-جزایری، انوار النعمانیة، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۱۷۶/  قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص ۱۰۰۱.
9)-ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸.
10)ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸.
11)-بحرانی، مدینة معاجز الائمة، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۲۶۴.