نام مبارك آن حضرت، «علی» كنیه‌ی آن حضرت «اباالحسن»، و مشهورترین القابش «زین العابدین» و «سجاد»، نام مادر آن حضرت «شهربانویه» می‌باشد.

ولادت آن حضرت در سال 38 هجری

یکی از وظایفی که بر عهده شیعیان نهاده شده، «شناخت پیشوا و رهبر» می‏باشد. در یک نگاه کلّی دو راه برای شناخت امام وجود دارد: از دیدگاه احادیث اهل تشیّع و از دیدگاه

در كتاب هاى تاريخ آمده است كه مادر امام سجّاد عليه السلام "شهربانو" دخترآخرين پادشاه ساسانى "يزدگرد سوّم" بوده است.امپراتورى ايران، همچون هر نظام جاهلى ديگر بر ظلم و

اختصاص دفتری از فرهنگ کوثر به هر کدام از پیشوایان پاک و آینه ‏داران جلال و جمال الهی، مصوبه ‏ای بود که همزمان با طلوع نشریه در افق مطبوعات کشور، در جمع مسؤولان این

پرسش: برخی از مردم می‌گویند که سادات حسینی هستند. آنها از کدام یک از پسران امام حسین(ع) هستند، منظورم این است که پس از کربلا آیا تنها یک پسر از امام حسین(ع) نجات یافت

معروف این است که مادر حضرت امام سجاد (ع) شهربانو دختر یزدگرد ساسانی است، در منابع و کتب روائی مانند ارشاد شیخ مفید[1]، کتاب کافی مرحوم کلینی[2]و بصائر الدرجات محمد بن

پور عبدالملک به نام هشامدر حرم بود با اهالی شاممی زد اندر طواف کعبه قدملیکن از ازدحام اهل حرماستلام حجر ندادش دستبهر نظاره گوشه ای بنشستناگهان نخبه نبی و ولیزین

 *هر قدر عمّه سعی کرد صبور به حسینش کند سلام نشد* مثل من هیچ‌کس در این عالم؛ وسط شعله‌ها امام نشددر شروع امامتش چون من؛ این‌قَدَر دورش ازدحام نشدلشکری از مغیره

چند خط روضه و زبان ‌حال امام ‌سجاد علیه ‌السلام

من آن گلم که خفته به خون باغبان مننه گل نه غنچه مانده به باغ خزان منمرغ بهشت وحی ام و از جور روزگارویرانه های شام

در رثای امام سجاد، زین‌العابدین، سیدالساجدین علی‌ بن‌ الحسین (علیهما السلام)

دیدم به چشم خویش غمی ناشنیده رادر یک غروب سرخ، بلای عدیده رابا ناله‌ام زمین زمان

 
مثل من هیچ کس در این عالموسط شعله‌ها امام نشددر شروع امامتش چون مناین‌قَدَر دورش ازدحام نشدلشکری از مغیره می‌آمد،خیمه‌ غارت شد و در آتش ‌سوختغیر زهرا به هیچ

ابن کثیر دمشقی مورخ و عالم بزرگ اهل تسنن نقل می‌نویسد:وقال محمد بن إسحاق: كان ناس بالمدينة يعيشون لا يدرون من أين يعيشون ومن يعطيهم، فلما مات علي بن الحسين فقدوا

خواستم ببینم نظر علما و بزرگان که مورد اقتدای اهل سنت هستند در مورد امام سجاد (علیه السلام) چه بوده است؟پاسخ :صحابی بزرگوار جابر بن عبدالله انصاری چنین می گوید:"در

تحليلى بر قصيده فرزدق آنچه در صفحات گذشته از ابيات شعر فرزدق آورديم ، تنها ابياتى نيست كه از او در اين قصيده ثبت كرده اند، بلكه مورخان و كتاب هاى ادبى ، ابيات انى

 يكى از گوياترين نشانه هاى عظمت اجتماعى امام سجاد (ع) قصيده معروف فرزدق متولد 110 هجرى مى باشد.در روزگارى كه شعر از قويترين ابزارها تبليغى به شمار مى آمد و ستايشى در

 ابن خلكان متولد 671 هجرى على بن الحسين (ع ) را از سادات و بزرگان تابعين دانسته و از محمد بن شهاب زهرى متولد 124 هجرى نقل كرده است :ما راءيت قرشيا افضل من على بن الحسين (ع ).

 (15)مناجات پارسایان
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان
اِلهى اَسْكَنْتَنا داراً حَفَرَتْ لَنا حُفَرَ مَكْرِها وَعَلَّقَتْنا بِاَيْدِى

(14)مناجات معتصمان
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان
اَللّهُمَّ يا مَلاذَ اللاَّّئِذينَ وَيا مَعاذَ الْعاَّئِذينَ وَيا مُنْجِىَ الْهالِكينَ

(13) مناجات ياد كنندگان حق
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان
اِلهى لَوْ لاَ الْواجِبُ مِنْ قَبُولِ اَمْرِكَ لَنَزَّهْتُكَ مِنْ ذِكْرى اِيّاكَ

(12)مناجات عارفان
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان
اِلهى قَصُرَتِ الاْلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَناَّئِكَ كَما يَليقُ بِجَلالِكَ وَعَجَزَتِ
خدايا

(11)مناجات نيازمندان
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان
اِلهى كَسْرى لا يَجْبُرُهُ اِلاّ لُطْفُكَ وَحَنانُكَ وَفَقْرى لايُغْنيهِ اِلاّ
خدايا

سهل ساعدی می گوید وارد شام شدم دیدم شهر آذین بندی شده عده ای شادی می کنند و مردی را در گوشه دیدم اشک می ریزد به او نزدیک شدم متوحش گردید گفتم نترس من مأمور نیستم پرسیدم

در روایتی امام سجاد(علیه السلام) به نعمان بن منذر مدائنی فرمود: در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود:1- ستمگران

اشاره: در خجسته روز پنجم ماه مبارک شعبان المعظّم سال 38 هجري[1] در مدينه منوّره در خاندان وحي و امامت، کودکي چشم به جهان گشود که او را "عليّ" نام نهادند. پدر بزرگوارش

بعد از حادثه عاشورا، کاروان اسیران کربلا در کوفه، شام و سپس مدینه، با خواندن خطبه، سرودن شعر، پاسخگویی به مخالفان و سوگواری، پیام حماسه حسینی را به مردمان این نواحی

پیشوای چهارم شیعیان علیه السلام بعد از حضور در حماسه افتخار آفرین و عزت بخش عاشورای حسینی، از لحظه ‏ای که در غروب عاشورا با شهادت پدر بزرگوار و سایر عزیزانش مواجه

شیخ طوسی در کتاب رجال خویش، ص 81، یکصد و هفتاد نفر از شاگردان و یاران حضرت سجاد علیه السلام را نام برده است که نام برخی از آنان بدین شرح است:1 . سعید بن مسیب2 . ابوحمزه

پس از این که امام حسین(ع) به شهادت رسید، خفقان شدیدی‏ بر جامعه حاکم گشت. به گونه ‏ای که «مسعودی‏» می‏ نویسد: «علی بن ‏الحسین(ع)، امامت را به صورت مخفی و با تقیه شدید و

طلیعهشاگردان مکتب امامان معصوم علیهم‏السلام مانند قلّه‏هایی‏اند که از فراز آن، پرتو دین، دیانت و تقوا رخ می‏ نماید. آنان همانند چشمه سارانی هستند که فیض چشمه

در اواخر سده اول هجری قمری، شهر مدینه، از نظر گسترش دانش دین و معارف توحیدی، جایگاه رفیعی یافت . بنیاد این منزلت والا، بیشتر در پرتو نورافشانی خورشید تابان سید

برای دیدن تصویر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
آیت الله علامه سید احمد مستنبط تبریزی (ره) می‌نویسد:روایت شده است: حضرت علی بن الحسین علیهما السلام در شبانه ‏روز

برای دیدن تصویر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
ابن کثیر دمشقی از علما و مورخ بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:وقال محمد بن إسحاق: كان ناس بالمدينة يعيشون لا يدرون من أين

مرحوم علامه مدرس تبریزی می‌نویسد:در معارف ابن قتیبه به تشيّع طاووس یمانى تصریح شده[1] و در روضات الجنّات نیز او را در عداد فقهاى شیعه شمرده و نیز از او نقل كرده است

شیخ صدوق (ره) به سند خود از زهری نقل می‌کند که روزی در خدمت امام سجاد علیه السلام بودم که یکی از شیعیان آمد و اظهار پریشانی و عیالمندی نمود و گفت: چهارصد درهم بدهکاری

بی‏ گمان شرط اول پیشوا قرار دادن اهل‏بیت علیهم السلام، شناخت ویژگی های آنان و تاسی به آنهاست; صفات برتری که پیروان را به سوی قله کمال راه می‏ نماید، وجود انسان را با

حضرت امام علیّ بن الحسین، ملقّب به سجّاد و زین العابدین (ع) در نیمه جمادی الآخر سال 38 هجری (به قولی 36 هجری)، در مدینه منوره به دنیا می آیند و مدت عمر شریف و زندگی ایشان

ائمه معصومین(ع) به معنای واقعی کلمه الگو و اسوه مردم زمان خود و تمامی بشر تا روز قیامت بوده و هستند. بر ما مسلمانان و شیعیان است که با سر مشق گرفتن از آنها و پای‌بندی

خدايت بيامرزد! آگاه باش كه پروردگار را بر تو حقوقى است كه سراپاى وجودت را فراگرفته است: در هر جنبش و آرامشت در هر جايگاهى كه به آن درآيى و در هر اندامى كه آن را حركت دهى

نگاهی به زندگی و مدارج علمی آن ماری شیمل در 18 فروردین سال 1301 ش . در شهر ارفورت آلمان دیده به جهان گشود . در مدرسه، آموختن زبان فرانسه و لاتین را آغاز کرد و در پانزده

دو خطر بزرگ، جامعه زمان امام سجاد(ع)را تهدید می‏کرد: (1)فرهنگ های متنوع بیگانه: (2)خطر تجمل پرستی:
 
از این روی لازم بود در زمینه علمی کاری انجام شود تامسلمانان به

برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید
ابن کثیر دمشقی از علما و مورخ بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:محمد بن اسحاق گفت: عده‌ای از مردم مدینه زندگی می‌کردند و

امام سجاد (علیه السّلام) به نعمان بن منذر مدائنی فرمودند: در شام، هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود. 1- ستمگران در

«حجاج بن یوسف ثقفی» یكى از ستمگران خونخوار روزگار است حجاج مدت بیست سال از طرف خلفاى بنى امیه با كمال استبداد، در شهر كوفه ، بر عراق و ایران حكومت مى كرد. این مرد

در روایتی امام سجاد(علیه السلام) به نعمان بن منذر مدائنی فرمود: در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود:1- ستمگران

گفتار زير درباره يكى از چكادهاى سر به فلك كشيده جهان هستى، امام سجاد عليه‏السلام است. او در برابر شديدترين تندباد حادثه‏ ها، استوار بر جاى ايستاد و تازيانه خون‏

از امامان خود چه می دانیم؟ درباره آنها چه آموخته ایم و چه آموزش داده ایم؟ در بررسی منصفافه در می یابیم كه دانسته های ما درباره ائمه (ع) اطلاعاتی تاریخی است:‌ نام،

رساله‌ای كه بدین نام خوانده مي‌شود، یكی از چند اثر منسوب به امام سجاد علي‌بن الحسین(ع) است. تا آنجا كه این بنده تتبع كرده است قدیم‌ترین ماخذها كه نام این رساله در آن